Süleyman Yalçın
“Duygusal anlamda çok zorlanıyorum, hafta sonu gelmek bilmiyor, bu durumu açıklamam mümkün değil, habersiz işlerin zamanı mıydı şimdi, acil toparlanmam gerek, …”
Bu cümleler bir yerlerden tanıdık geldi mi? Belki az önce belki de geçtiğimiz hafta ağzınızdan döküldüler, zihninizde oluştular. Hepsinin bir ortak noktası, içimizde uyandırdığı müşterek bir his var. Bizi paniğe sürüklüyorlar! Elimiz ayağımız birbirine dolanıyor, odaklanamıyoruz ve baskı altında hissediyoruz. Zaman zaman kayıplar yaşıyoruz, yeri dolduramayacak boşluklara düşüyoruz. Durmadan hareket etmek zorunda olma hissinden kurtulamıyoruz bir türlü. Çoğumuz bu ruh halinin bir yansımasını çizgi filmlerde izledik. İlgili karakter bataklığa düşer, çıkmanın yolları arar, debelenip durur. Sürekli hareket etmenin onu daha da dibe çektiğini iş işten geçtikten sonra anlar. Halbuki, çözüm oralarda bir yerdedir. Gerçekten çözüm olmadığını mı düşünüyorsunuz? O halde çözümün yaratan kişi, çarenin kendisi siz olun. Çünkü zaman akmaya, hayat kaldığı yerden sürmeye, dünya dönmeye devam ediyor. Gelin, o bataklığı yeşertmeye nasıl adım atabileceğimize bakalım.
Krizi tanımlayın.
Çevremizdeki her şey onlara yüklediğimiz anlam veya değer neticesinde bizi etkiler. Kitap, sevdiğimiz birinden geldiği kıymetli; mekan, içinde hatıra bırakıldığı vakit yaşayan ve huzur veren bir hale bürünür. Yani, karşılaştığımız her ne ise onun anlamını dönüştürebilme yetisine sahibiz. O halde içinde bulunduğunuz krizi önce detaylıca kavramaya çalışın. Ne hissediyorsunuz, ne kadar zamandır bu krizle karşı karşıyasınız, krizin sebep olduğu veya olabileceği sonuçlar neler? Bu sorulara yanıt ararken sizi siz yapan değerler aklınızın bir köşesinde muhakkak bulunmalı.
Gerçekçi olun.
İyimser olmak, krize negatif yaklaşmamak gibi yaklaşımlar önemli elbette ki. Fakat bu kez duygularınızı bir kenara bırakıp yaklaşmayı deneyin. Deneyimlediğiniz şeyi olduğu gibi algılamaya çalışın. Gerçekle yüzleşmek sizi daha fazla olgunlaştıracak. Örneğin, hiç beklemediğiniz bir olay mı başınıza geldi? Sürpriz yapmak krizlerin doğasında vardır. İyimser yaklaşmak, gelecekte bir kez daha gelmesi için uzatılan bir davetiyedir aslında. Bununla birlikte krizin muhakemesi için ince işçilik uygulamalısınız, çünkü krizi kökünden kazıyayım derken bu kökün size bağlı olabileceği ihtimalini göz önünde bulundurun. O halde ne yapmalı? Kendimize güvenmeli, gözlerimizi ileriye odaklamalı, ayaklarımız yere tam basmalı. Depremin etkileri ile çürük binanın bıraktığı hasarı birbirinden ayırın.
En çok okuyan değil, karşılaşan bilir.
Deneyim, sahip olabileceğimiz en güçlü silah. Yaşadıklarımızdan çıkardığımız dersler, atlattığımız krizlerin tekrar yaşanmaması içindi. Bu niteliği bir yana, şu an içinde bulunduğumuz krizleri savuşturmak için değerli bir rehber kitap gibidirler. Dolayısıyla, kriz yaşamaktan çekinmeyin. Karşılaştıkça daha çok öğreneceksiniz.
Kendinize karşı dürüst olun.
Kriz anlarında çözümler samimi, düşünceli ve şeffaf bir yönetimden geçer. Bu durum hem bireyler için hem de ekipler için aynıdır. Krizin oluşma sebepleri, küçük bir sorundan krize dönüşme süreci, varsa dış etkenler hızlıca analiz edilip olası çözüm yollarına hızlıca uyum sağlamalısınız. Aksi takdirde, ne önünüze bir yol çizip geleceği oluşturabilirsiniz ne de kendinize olan güvene sadık kalmış olursunuz. Saklamanın, kaçmanın, görmezden gelmenin, kendinizi manipüle etmenin yapacağı tek şey ferasetinizi bulandırmaktır.
Değişime hazırlıklı olun.
Her saniye milyonlarca hücremiz yenilenirken bizim yerimizde saymamız çok mantıklı olmazdı. Sabah yediğimiz bir yiyeceğin pişme derecesinin akşam sahnede yapacağınız konuşmaya etkisini düşündüğümüzde değişimin kaçınılmazlığı apaçık karşımızda beliriyor. Dolayısıyla, kriz sonrası içinizde yaşanacak değişimleri reddetmeyin. Hatta, bu değişimin öncüsü siz olun. Nasıl bir çalışan, ebeveyn yahut insan olacağınıza siz karar verin. Başkalarının hakkınızda söyledikleri kendi gerçeğiniz olmasın.
İlginizi çekebileecek diğer içeriklerimiz:
Sıla Tanrıverdi
0 Yorum
Yorum Yap