Çavdar Tarlasında Çocuklar Romanının Bilinmeyen Yüzü

Çavdar Tarlasında Çocuklar kitabını okumadıysanız bile ya sosyal medyada ya kitapçıda ya da metroda birinin elinde muhakkak görmüşsünüzdür. Aşina olduğumuz bu turuncu kapağın arkasında ise bir romandan ziyade çok farklı hikayeler var. Kitabın yıllar boyunca sebep olduğu ilginç etkileri sizler için derledik. 

Jerome David Salinger'in ilk kitabı olan Çavdar Tarlasında Çocuklar ilk olarak Türkçe'ye Gönülçelen adıyla çevrildi. Orijinal adı The Catcher In The Rye olan eser 1951 yılında yayımlandı. Fakat kitabın dikkat çekici ilk özelliği, aldığı tepkilerin çok zıt kutuplarda olmasıydı.

Kitabı okumadıysanız ve spoiler sevmiyorsanız; bu, köprüden önceki son çıkış.

Kitap, on altı yaşındaki Holden Caulfield isimli gencin üç gününü anlatmasından oluşuyor.

Holden'ın genel olarak bahsettiği şey ise bütün yetişkinlerin iki yüzlü olması ve herkesten nefret etmesi.

Kitabın çok sayıda kapak tasarımı mevcut.

Kitap için yorumlar çok farklı kutuplardaydı.

Bir kısım, asosyalliğini yenmesi gereken bütün ergenlerin okuması gereken bir kitap olduğunu savunuyordu. Fakat bir kısım da karakterin fazla açık sözlü olmasından, küfür ve nefreti yoğun bir şekilde barınmasından dolayı bu romanın gençleri kötü etkileyeceğini düşünüyordu. 

Çavdar Tarlasında Çocuklar, Amerika'da ilginç bir şekilde aynı anda iki listeye girmeyi başardı. Hem tüm ülkede en fazla yasaklanan kitap hem de okullarda en fazla okutulan ikinci kitaptı. (1979)

Kitabın okutulmasından rahatsız olan bir veli romandaki küfürlerin bir çetelesini oluşturdu. Bu veriye göre 237 kez 'goddam' (lanet), 58 kez 'bastard' 31 kez 'Chrissake' (Tanrı aşkına) ve 6 kez de 'fuck' kelimesi kullanılmıştı. 

1970'lerde bu kitabı okuttukları gerekçesiyle birçok lise öğretmeni ya istifa etmek zorunda bırakıldı ya da kovuldu.

Kitap iki suikastçinin sevdiği bir kitap olma özelliğiyle kötü bir üne de sahip

John Lennon'a dört el ateş ederek canını alan Mark Chapman, cinayeti esnasında cebinde Çavdar Tarlasında Çocuklar kitabını taşıyordu. Holden karakterinin insanlardan uzak duruşunu ve yalnızlığını, kendisiyle özdeştirdiğini söylemişti. Eski ABD başkanı Ronald Reagan'a suikast düzenleyen John Hinckley da bir diğer takıntılı okuyucuydu. 

Romanın bünyelerdeki bu farklı etkilerinin yanı sıra yazarın da hayatını büyük ölçüde değiştirdi Çavdar Tarlasında Çocuklar

Kitapla beraber üne kavuşan J.D. Salinger bu ünden uzakta kalmak istedi. New York'tan taşınmasına sebep olan bu ilgi, o kaçtıkça daha da arttı.

Popülaritesi artarken o hem inzivaya çekilmiş herkesten kaçıyor hem de kendisi hakkında yazılan yazıları hukukî yollarla engelliyordu.

Kendisi ile ilgili anılarını paylaştıkları için eski sevgilisini ve hatta öz kızını bile hayatından çıkardı.

New York'tan taşınıp yerleştiği New Hampshire'daki inziva evi.

Salinger'in hayranlarına ve medyaya olan tavırları ise kitabında bir piyaniste yakınmasıyla bağdaştırılıyor: 

''Yemin ederim, ben bir piyanist ya da aktör filan olsaydım ve bu sersemler de benim olağanüstü biri olduğumu düşünselerdi, bu durumdan nefret ederdim. Beni alkışlamalarını bile istemezdim. İnsanlar hep yanlış şeyleri alkışlıyorlar. Ben piyanist olsaydım, gider bir kenefe kapanır, öyle çalardım''

Yazar 2010 yılının Ocak ayında Amerika'da ölmüştür. Yayınlanmayan daha birçok eseri olduğu söylenmekte.

J.D. Salinger'in hayatını anlatan biyografik film 2017 yılında izleyiciyle buluştu. Merak edenlerin 'Çavdar Tarlasındaki Asi' filmini izlemelerini öneririz. 

Son olarak da edebiyat severler tarafından yapılan oylamaya göre 'Edebiyat tarihinin en iyi 100 giriş cümlesi' listesinin başında Çavdar Tarlasında Çocuklar bulunduğunu belirtmek isteriz. İşte o ünlü kitabın giriş cümleleri,

"Anlatacaklarımı gerçekten dinleyecekseniz, herhalde önce nerede doğduğumu, rezil çocukluğumun nasıl geçtiğini, ben doğmadan önce annemle babamın nasıl tanıştıklarını, tüm o David Copperfield zırvalıklarını filan da bilmek istersiniz, ama ben pek anlatmak istemiyorum. Her şeyden önce, ben bu zımbırtılardan sıkılıyorum. Sonra, onlarla ilgili en ufak bir söz etsem, bizimkilere inmeler iner."