İlahi Komedya'dan Alıntılar

Dante Alighieri Hakkında:

Dante Alighieri doğum yılı 15 Mayıs/15 Haziran 1265, Floransa. Ölüm, 13/14 Eylül 1321, Ravenna).
İtalya'nın en büyük şairidir.
Batı edebiyatının en büyük ustaları arasında sayılan yazar, edebiyat kuramcısı, ahlak felsefecisi ve siyasal düşünür.
La divina commedia (y, 1310-21; İlahi Komedya. 1955-56 3 cilt; 1984,2 cilt) adlı manzum destanı Hıristiyanlık öğretisinin ve dünya edebiyatının başyapıtlarındandır.
Floransalı bir burjuva ailesinin oğlu olarak doğan Dante, ömrü boyunca da bu kente bağlılık duydu.
İlahi Komedya'nın "Paradiso" (Cennet) bölümündeki bazı kantolarda ailesinin kökenini anlatırken atası Cacciaguida'dan söz eder; Alighieri soyadı da bu büyükdedesinin karısının adından gelir. Dante, ustası Brunetto Latini ve yetenekli dostu Guido Cavalcanti'yi de anlatır, ama ana babasıyla ilgili hiç bilgi vermez. Annesi Bella'yı küçükken kaybettiği, babasının da ikinci kez evlendiği bilinmektedir. Dante, ablası ve biri kız, öbürü erkek iki üvey kardeşiyle büyüdü. Babası öldüğünde 18. yaşında,1277'de nişanlandığı Gemma Donati'yle evlendiğinde de 20 yaşındaydı.
Floransa'da siyasal ve ekonomik üstünlük sağlamak isteyen imparatorluk yanlısı Ghilbellinolar ile papalık yanlısı Guetfolar arasındaki uzun mücadelede Dante'nin ailesi. Guelfoların yanında yer aldı; Guelfolar 1266 Benevento Savaşı'yla kentte yönetimi ele geçirdi. Bu tarihten sonra da şiddetli çekişmelere sahne olan Floransa'da yetişen Dante. İlahi Komedya'da ayrılıkların asıl sorumlusu olarak feodal soyluları gösterir.
Gençlik yazılarında en çok Brunetto Latini ve Guido Cavalcanti'nin etkisinde kaldı.
Esin kaynağı Beatrice için yazdığı şiirlerde ise geleneksel aşk şiiri modellerini bırakarak, ustalarının ustası Guido Guinizelli'nin izinde kendi üslubunu yarattı. Beatrice'nin güzelliğini Tarınsal bir belirti, metafizik bilginin aracı olarak gördüğü bu şiirlerde mistik bir kıyaslamaya yöneldi. "Donne ch'avete intelletto d'amore'' (Aşktan Anlayan Kadınlar) adlı kanzonası still luovo (yeni üslup) olarak bilinen edebi eğilimin bir çeşit şiirsel bildirgesiydi.

İlahi Komedya Hakkında:

1308 sıralarında yazmaya başladığı İlahi Komedya'da Dante acılarını, umutlarını, nefretlerini ve her şeyden üstün tuttuğu inancını uçsuz bucaksız bir şekil de yansıttı; ahlaki ve siyasal dünya görüşünü, insanın ödev ve amaçları konusundaki düşüncelerini manzum biçimde anlattı.
Ortaçağın alegorik şiir geleneğine yakından bağlı olan ilahi Komedya'yı yazarken Vergilius'un Aeneis'ini örnek aldı; Kitabı Mukaddes'in şiirsel dilinden ve kutsal metinlerden etkilendi.
İlahi Komedya "Infemo" (Cehennem), "Purgatorio" (Araf) ve "Paradiso" (Cennet) başlıklı üç bölümden ya da cantica'dan (ilahi) oluşur.
İtalyan halk diliyle yazılan yapıtın uyak düzeni terza rima'dır . Yapıtta 100 kanto yer alır, her cantica'da 33 kanto vardır; bir kanto ise öndeyiş olarak yazılmıştır.
İlahi Komedya'nın konusu Dante'nin Vergilius'un ve Beatrice'nin yol göstericiliğinde Cehennem, Araf ve Cennet'te yaptığı yolculuktur.

İlahi Komedya'dan Alıntılar:

"Çektiğim acı belli ki, belleğimden silmiş izini, sanki hiç görmüş değilim seni." (Cehennem Bölümü)
"Güz gelipte yapraklar peş peşe dökülünce, dalların yapraklarını yerde görmeleri gibi, Adem'in o kötü çocukları çağrıya uydular, kuşlar gibi, birer birer kayığa atladılar."(Cehennem Bölümü)
"Korku sık sık insanın içine girer, yapacağı onurlu işleri engeller, ürkütür karanlıkta kalmış bir hayvan gibi." (Cehennem Bölümü)
Seni gönderen ben, Beatrice’yim; dönmeye can attığım yerden geldim; beni getirip böyle konuşturan, sevda. (Cehennem Bölümü)
"Nereye baksam, nereye dönsem nereye gitsem, yine acılar, yine acı çekenler gördüm." (Cehennem Bölümü)
"Sevileni sevmeye zorlayan sevda öyle güzellikler tattırdı ki bana, gördüğün gibi eli hala yakamda." (Cehennem Bölümü)
"O şehirde adaletli iki kişi var ama kimse sözlerine kulak vermiyor. Gurur, haset, tutku: Bu üç alev kalpleri tutuşturmuş." (Cehennem Bölümü)
"Ruhu büyük bir güçle kendine çeken bir şey görülürse duyulursa, zaman bir çırpıda akıp gider, çünkü zamanı algılayan yeti başka, ruhu içeren yeti başkadır." (Araf Bölümü)
"Zaman yitirmeyen ruh iki kıyıdan birine düşer, şaşılacak bir biçimde, hangi yola gideceğini öğrenir." (Araf Bölümü)
"Bir arzu karşı koyamaz kendinden güçlü arzuya; daha doygunluğa ulaşmamış süngeri çekip sudan çıkardım, hoş görünmek için ona." (Araf Bölümü)
"Ey gökyüzüne uçmak için yaratılan insan, niçin düşüyorsun en ufak bir rüzgârda?"(Araf Bölümü)
"Gemiyle denize açılanların, sevgili dostlarından ayrıldıkları günü anımsayıp yüreklerinin ezildiği saatlerdi; yurdunda ilk kez ayrılanların, uzaklardan gelen, ölen güne ağlar gibi bir çan sesi duyunca yüreklerinin burkulduğu saatlerdi..." (Araf Bölümü)
"... Yeni bir yasa yasak getirmediyse, belleğinden de silmediyse, bütün kaygılarımı gideren sevda ezgisini söylesen de, cismimle buraya gelirken yorgun düşen ruhum dinlense... " (Araf Bölümü)
"Kutluluğun temeli sevmek değil, görmek eylemidir, sevmek görmekten sonra gelir." (Cennet Bölümü)
Bana gösterdiğin sevgiyi görüyorum. Ama ne zaman konuşmam ne zaman susmam gerektiğini söylemesi gereken, susmakta. Açıkla, içini yakan isteği." (Cennet Bölümü)
"Küçük çocuklardan başka artık kimsede ne inan kalmış,ne de mâsumluk." (Cennet Bölümü)
"Aşk ve zeka her birinizde aynı ağırlığı almıştır, çünkü sizi ışığı ile aydınlatan, sıcaklığı ile yakan güneşte onlar o kadar eşit ölçüde vardır ki, hiçbir kıyaslama bunu anlatamaz." (Cennet Bölümü)
"İnanç uğruna çarpışmış ruhlar. Ruhların oluşturduğu haçın ortasından İsa ışıklar saçar." (Cennet Bölümü)
"Ey hırs ve tamah! Sen ölümlüleri öylesine batırıyorsun ki biri olsun gözlerini senin sularından dışarı kaldırmıyor!" (Cennet Bölümü)
"Sanmayın ki, her su insanı yıkayıp temizler." (Cennet Bölümü)
"İnsan kendine uygun olmayan bir yazgıyla karşılaşırsa, yerini bulamayan her tohum gibi, ulaşamaz başarıya." (Cennet Bölümü)

Beatrice Hakkında:

Beatrice, Dante'nin gerçek aşkıydı. Vita Nova'da Dante, Beatrice'i ilk kez babası onu bir Mayıs Günü partisi için Portinari evine götürdüğünde gördüğünü açıklar. Onlar çocuktu: dokuz yaşında ve sekiz yaşındaydı. Dante, 1285'te üç oğlu ve bir kızı olduğu başka bir kadınla, Gemma Donati ile evlenmesine rağmen, bu toplantıdan sonra anında vuruldu ve onu asla unutmadı .
Dante'nin Beatrice'e olan sevgisinin gerçek olduğunu biliyoruz. Güzellik ve zarafetin idealini temsil etti ama aynı zamanda gerçek bir kadındı. Beatrice, Dante'ye cennette rehberlik eden kadın / melek olarak ortaya çıktı, ancak aynı zamanda kalbi Floransa sokaklarında atan gerçek bir kadın olarak dünya edebiyatında kaldı .