Hüzünlü Bir Tebessüm Filmi: Kefernahum

12 yaşındaki bir çocuk ne kadar mı acı yaşayabilir?

Film henüz çok küçük yaştaki bir çocuğun mahkemede yargılanması ile başlamaktadır. Olayların gelişimi geçmiş ve şimdi arasında kademeli olarak gitgeller ile verilir. Mahkemenin asıl konusu ise Zain'in anne ve babasından şikayetçi olmasıdır. Hakimin neden şikayetçisin sorusuna Zain şöyle yanıt verir:

"Beni dünyaya getirdikleri için."

Oldukça can alıcı bir sahneyle başlayan film ağır bir dramı gözler önüne serer. Yoksulluk ve şiddet içinde büyüyen bir çocuğun daha 12 yaşında nelere göğüs gerdiğine tanık oluruz.

Konusunun gerçek olmasından duyulan ızdırap ve çaresizlik bir yana, Zain'in muhteşem oyunculuğu ile film adeta bir şaheser. İnsanın bu kadar içine işlemesinin sebebi ise Zain'in gerçek bir karakter olmasıdır. Yönetmen Labaki'nin verdiği röportaja göre, Zain rolü için Lübnan'da detaylı bir oyuncu taraması yapılmıştır. Evet, rol için sokaktaki bir çocuk seçilmek istenmiş ve Labaki daha Zain'i görür görmez hissetmiştir, bu işi en iyi onun yapabileceğini.

Çünkü Zain kendisi olmuştur. Suriye'den savaş sebebiyle Lübnan'a gelmiştir Zain. Yıllardır sokaklarda yaşadığı şiddet, sefalet, istismar.. Her şeyi filmde yeniden yaşamıştır. Filmi bu gerçekle izlemek oldukça vurucu. Bir dünyaya bu kadar acı nasıl sığabilir? Çocukların adaletsizlik içinde yüzdüğü bataklık bir hayat.    

Belki de dünyanın en acı verici durumudur, bir çocuğun 'neden doğdum ve neden buradayım' sorusunu sorması. Çünkü onlar başkalarının hatalarının bedellerini canlarıyla ödeyen masumlar... Ve başarısız sistemlerin cezalarını çeken...

Bir an için olsun kendimizi onların yerine koyduğumuzda şuan sahip olduğumuz her şeye binlerce kez teşekkür etsek de bu, onları o hayatlardan çekip çıkarmıyor. Canları için savaşmadıkları, açlıktan ölümle mücadele etmedikleri, kardeşlerini daha 11 yaşında evlendirmek zorunda kalmadıkları, çocuk yaşta çocuk sahibi olmak zorunda bırakılmadıkları, hayata nefret kusmadıkları, neden doğdum diye sormadıkları bir dünya için bakamayacağımız varlıkların dünyasını cehenneme çevirmeye hakkımız yok.

Sevgili Labaki de bu amaçla yola çıkar ve filmin adını Fransızca kaos anlamına gelen ve lanet ile cehennemi anlatan 'Kefernahum' olarak seçer. Kelime aynı zamanda atılmış eşyaların yığıldığı çöplük anlamına geliyor. İkinci anlamına göre, İncil’de hastaların İsa’dan iyileşmek için mucize yaratmasını istediği kutsal şehrin adı. Her açıdan durup düşünmemize ve gerçeklerin bu kadar iç yaralayıcı olduğunu hatırlamamızı sağlayan tokat niteliğinde bir yapıt.

2018 yapımı ve 8.5 IMDB puanı ile dram türünde olan film Cannes Film Festivali'nden Jüri Özel Ödülü ve Altın Portakal'dan ise Gençlik Jürisi Ödülü ile ayrılmıştır. Aynı zamanda Kefernahum filmi ile Oscar adayı gösterilen Lübnanlı yönetmen Nadine Labaki, Oscar'a aday gösterilen ilk kadın Arap yönetmen olmuştur.

Özgün İçerik