Türk Şiirinin Muhalif Sesi: Can Yücel

“Yaşadıklarını kâr sayma: Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;“

Belki de samimi ve sade bir şiir dili ile bu kadar çok şey ifade etmekti Can Yücel’i Can Yücel yapan.

Bariton sesiyle okuduğu  ve ”Her Şey Sende Gizli” dediği şiirleri ile adeta zihinlere işlenmiş bir şair ve aynı zamanda bağımsız bir çevirmen olan Can Yücel’in ölümünün 21.yılı.

21 Ağustos 1926’da İstanbul’da dünyaya gelen Türkiye'nin ilk Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel'in oğlu olan Can Yücel, orta öğrenimini Ankara Erkek Lisesi'nde tamamladıktan sonra, Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Klasik Filoloji Bölümü'nde okumuştur.Yaşamı boyunca muhtelif işlerle uğraşmıştır ve kendini tek bir alanda geliştirmemiştir .

Can Yücel’in yaptığı bazı işler:

İngiltere’de Cambridge Üniversitesi`nde eğitimini sürdürdükten bir süre sonra Londra’da BBC’nin Türkçe bölümünde spikerlik yapmış ve aynı zamanda bir çok elçilikte çevirmenlik yapmıştır. Kore’de askerlik görevini tamamladıktan sonra Türkiye’ye dönmüş, Bodrum ve Marmaris’te turist rehberliği yapmıştır.

Ölümü:

Yaşamının son yıllarında Datça’ya yerleşmiş ve bazı dergilere şiir yollamaya başlamıştır.12 Ağustos 1999 gecesi yaşamını yitiren Can Yücel çok sevdiği günebakan çiçekleri ile Datça’da son yolculuğuna uğurlanmıştır.

Can Yücel’e ait şiirler:

• Yazma (1950)
• Her Boydan (Çeviri Şiirler) - 1957
• Sevgi Duvarı (1974)
• Bir Siyasinin Şiirleri (1974)
• Ölüm ve Oğlum (1976)
• Şiir Alayı (ilk dört şiir kitabı) - 1981
• Rengâhenk - (1982)
• Gökyokuş - (1984)
• Beşibiyerde (ilk beş şiir kitabı) - 1985
• Canfeda - (1985)
• Çok Bi Çocuk - (1988)
• Kısa Devre (1990)
• Kuzgunun Yavrusu (1990)
• Gece Vardiyası - (1991)
• Güle Güle - Seslerin Sessizliği - (1993)
• Gezintiler (1994)
• Maaile - (1995)
• Seke Seke - (1997)
• Alavara - (1999)
• Mekânım Datça Olsun - (1999)

Sevgi Duvarı

”Sen miydin o, yalnızlığım mıydı yoksa?

 Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi, 

dilimizde akşamdan kalma bir küfür .

Salonlar ,piyasalar ,sanat sevicileri    

derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni .

Yakanda bir amonyak çiçeği                  

yalnızlığım benim sidikli kontesim    

ne kadar rezil olursak o kadar iyi .  

Kumkapı meyhanelerine dadandık,             

önümüzde altınbaş, altın zincir fasulye pilakisi .

aramızda görevliler ,ekipler ,hızır paşalar ...

sabahları açıklarda bulurlardı leşimi.    

Öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri                   

çöpçülerin elleriyle okşardın beni .

yalnızlığım benim süpürge saçlım   

ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi .

Baktım gökte bir kırmızı bir uçak          

bol çelik ,bol yıldız ,bol insan                      

bir gece sevgi duvarını aştık.                    

Düştüğüm yer öyle açık seçik ki                

başucumda bir sen varsın bir de evren   

saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi .

Yalnızlığım benim çoğul türkülerim       

ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi.”

Ölümünün 21.yılında Türk şiirinin güçlü sesi Can Yücel’i saygı ve sevgiyle anıyoruz.

Bonus

Can Yücel’in sesinden “Sevgi Duvarı” şiiri

Özgün İçerik