Öğrenci Kariyeri
''Mutlu olmak için ihtiyacımız olan her şeye sahibiz ama mutlu değiliz. Eksik bir şey var.'' diyor Ray Bradbury. Devamını hatta daha fazlasını FAHRENHEIT 451 adlı distopyasında anlatıyor.
Mutlu olmak için ilk olarak sahip olduklarımızın ve ne kadar şanslı olduğumuzun farkında olmamız gerekiyor. Evet klişe bir söylem oldu lakin iş bu kadar basit.
Her birimiz ömrümüzün en güzel yaşlarındayız. Önce farkında olarak başlamalıyız hayata. Çünkü farkındalık beraberinde bilinçli olmayı getirir. Bizler bilmeliyiz ki kendimize kattığımız en ufak şey aslında ileride çocuklarımıza, öğrencilerimize, etrafımızdaki bireylere verdiğimiz mirasımızdır. Hayat bazen ince ince düşünmeyi ve beraberinde ince ince düşündürtmeyi gerektirebilir. İşte bu kitap, FAHRENHEIT 451: ''inceliklerin kitabıdır.''
'Büyükbabam, herkes öldüğü zaman geride bir şey bırakmalı, derdi. Bir çocuk, bir kitap, bir resim, yapmış olduğu bir duvar ya da bir çift ayakkabı. Ellerinin bir şekilde dokunduğu ve ruhunun öldüğü zaman gidebileceği bir şey. Öyle ki insanlar ona baktığında seni görebilsinler. Ne yaptığın önemli değil derdi. Yeter ki sen ellerini onun üstünden çektiğin zaman ona dokunduğun zamanki halini değiştiren bir şey yapmış ol.''
''Otları sadece biçen bir adamla, gerçek bir bahçıvan arasındaki fark dokunuştadır. Otları biçen bir adam orada hiç bulunmamış gibidir fakat bahçıvan bir ömür boyu oradadır.''
''Anka adı verilen bir kuş her yüzyılda bir, bir odun yığını kurup kendisini yakardı. İnsanın ilk kuzeni o olmalı. Fakat her kendini yakışında küllerinden fışkırarak yeniden doğardı. Görünüşe göre sanki biz de defalarca aynı şeyi yapıyoruz. Fakat yaptığımız bu kahrolası saçmalığı biliyoruz. Bunları bildiğimiz için belki lanet ölüm ateşleri yakmaktan bir gün vazgeçeriz."
''Ne de olsa ihtiyacımız olan bütün kitaplar elimizde olsa bile, en yüksek uçurumu bulup atlamakta ısrar ediyoruz. Fakat bir molaya ihtiyacımız var. Bizim bilgiye ihtiyacımız var. Belki bin yıl içinde atlamak için daha küçük uçurumlar seçeriz.''
''Kitaplar bize ne tür eşekler ve aptallar olduğumuzu hatırlatmak içindir.''
''Kitaplar tören alayı büyük bir gürültü içinde caddede ilerlerken, Sezar'ın kulağına '' Unutma Sezar, sen de ölümlüsün.'' diyen Pretoryen muhafızlarıdır.''
''Çoğumuz dünyayı dolaşıp herkesle tanışamayız, bütün şehirleri göremeyiz. Bunun için zamanımız, paramız ve bu kadar çok arkadaşımız yoktur. Aradığın şeyler, Montag dünyada, fakat vasat bir insan için onların yüzde doksan dokuzunu görmenin yolu kitaplardan geçer.''
''Kitaplarda bir şeyler olmalıydı, hayal edemeyeceğimiz şeyler, kadının yanan bir evde kalmasını sağlayacak bir şeyler; orada bir şeyler olmalı. Bir hiç için kalamazsın.''
''Eğer dünya kitap okumayanlarla, öğrenmeyenlerle , bilgisizlerle dolmaya başlarsa, kitapları yakmak zorunda kalmazsınız. Eğer ön bilgiler okul odalarının çatlaklarında eriyip yok olursa bir süre sonra bunları kim bilir veya umursar?'' İşte bu yüzden önce okumalı sonra da okutmalıyız. Eğer öğretmenler, aileler ve çocuklar kütüphanelerde, evlerinde, okullarda, parklarda okurlarsa, bireyler kütüphanelerde yaşar hale gelirlerse işte o zaman şiddetin, tecavüzün, uyuşturucu çetelerinin ve cinayetlerin oranında rakamlar sıfıra yaklaşmaz mı? O zaman önce okuyalım. Bu kitaptan başlayabilirsiniz. Çünkü bu kitapta bireylerin zihinlerinin yok sayıldığı, günün tüm saatini duvarlar boyutunda televizyonlarla her saat yeni bir saçmalıkla insanları düşünmekten alıkoyan, sistemin dayattıklarıyla toplumun robotlaştırıldığı karanlık bir gelecekten (!) -aslında çok da uzak olmayabilir!- bahsedilmektedir. Ben bu kitabı belli olgunluğa geldikçe her seferinde tekrardan okumaya karar verdim. O zaman hem kendime hem de yaşadığım topluma daha yakından bakabileceğime inanıyorum. Umarım bu kararı hepimiz veririz ve dünyayı istediğimiz bir yer haline getiririz.
Bol bol düşündüğümüz ve bol bol okuduğumuz günler diliyorum hepimize.
Kitabı okursanız hakkındaki düşüncelerinizi bizimle paylaşmayı unutmayın!
Not: Fahrenheit 451'in filmi de var. Film ile kitabı karşılaştırmayı sevenler için harika bir fırsat!
Bizden söylemesi. :)
Mutlu olmak için ilk olarak sahip olduklarımızın ve ne kadar şanslı olduğumuzun farkında olmamız gerekiyor. Evet klişe bir söylem oldu lakin iş bu kadar basit.
Her birimiz ömrümüzün en güzel yaşlarındayız. Önce farkında olarak başlamalıyız hayata. Çünkü farkındalık beraberinde bilinçli olmayı getirir. Bizler bilmeliyiz ki kendimize kattığımız en ufak şey aslında ileride çocuklarımıza, öğrencilerimize, etrafımızdaki bireylere verdiğimiz mirasımızdır. Hayat bazen ince ince düşünmeyi ve beraberinde ince ince düşündürtmeyi gerektirebilir. İşte bu kitap, FAHRENHEIT 451: ''inceliklerin kitabıdır.''
'Büyükbabam, herkes öldüğü zaman geride bir şey bırakmalı, derdi. Bir çocuk, bir kitap, bir resim, yapmış olduğu bir duvar ya da bir çift ayakkabı. Ellerinin bir şekilde dokunduğu ve ruhunun öldüğü zaman gidebileceği bir şey. Öyle ki insanlar ona baktığında seni görebilsinler. Ne yaptığın önemli değil derdi. Yeter ki sen ellerini onun üstünden çektiğin zaman ona dokunduğun zamanki halini değiştiren bir şey yapmış ol.''
''Otları sadece biçen bir adamla, gerçek bir bahçıvan arasındaki fark dokunuştadır. Otları biçen bir adam orada hiç bulunmamış gibidir fakat bahçıvan bir ömür boyu oradadır.''
''Anka adı verilen bir kuş her yüzyılda bir, bir odun yığını kurup kendisini yakardı. İnsanın ilk kuzeni o olmalı. Fakat her kendini yakışında küllerinden fışkırarak yeniden doğardı. Görünüşe göre sanki biz de defalarca aynı şeyi yapıyoruz. Fakat yaptığımız bu kahrolası saçmalığı biliyoruz. Bunları bildiğimiz için belki lanet ölüm ateşleri yakmaktan bir gün vazgeçeriz."
''Ne de olsa ihtiyacımız olan bütün kitaplar elimizde olsa bile, en yüksek uçurumu bulup atlamakta ısrar ediyoruz. Fakat bir molaya ihtiyacımız var. Bizim bilgiye ihtiyacımız var. Belki bin yıl içinde atlamak için daha küçük uçurumlar seçeriz.''
''Kitaplar bize ne tür eşekler ve aptallar olduğumuzu hatırlatmak içindir.''
''Kitaplar tören alayı büyük bir gürültü içinde caddede ilerlerken, Sezar'ın kulağına '' Unutma Sezar, sen de ölümlüsün.'' diyen Pretoryen muhafızlarıdır.''
''Çoğumuz dünyayı dolaşıp herkesle tanışamayız, bütün şehirleri göremeyiz. Bunun için zamanımız, paramız ve bu kadar çok arkadaşımız yoktur. Aradığın şeyler, Montag dünyada, fakat vasat bir insan için onların yüzde doksan dokuzunu görmenin yolu kitaplardan geçer.''
''Kitaplarda bir şeyler olmalıydı, hayal edemeyeceğimiz şeyler, kadının yanan bir evde kalmasını sağlayacak bir şeyler; orada bir şeyler olmalı. Bir hiç için kalamazsın.''
''Eğer dünya kitap okumayanlarla, öğrenmeyenlerle , bilgisizlerle dolmaya başlarsa, kitapları yakmak zorunda kalmazsınız. Eğer ön bilgiler okul odalarının çatlaklarında eriyip yok olursa bir süre sonra bunları kim bilir veya umursar?'' İşte bu yüzden önce okumalı sonra da okutmalıyız. Eğer öğretmenler, aileler ve çocuklar kütüphanelerde, evlerinde, okullarda, parklarda okurlarsa, bireyler kütüphanelerde yaşar hale gelirlerse işte o zaman şiddetin, tecavüzün, uyuşturucu çetelerinin ve cinayetlerin oranında rakamlar sıfıra yaklaşmaz mı? O zaman önce okuyalım. Bu kitaptan başlayabilirsiniz. Çünkü bu kitapta bireylerin zihinlerinin yok sayıldığı, günün tüm saatini duvarlar boyutunda televizyonlarla her saat yeni bir saçmalıkla insanları düşünmekten alıkoyan, sistemin dayattıklarıyla toplumun robotlaştırıldığı karanlık bir gelecekten (!) -aslında çok da uzak olmayabilir!- bahsedilmektedir. Ben bu kitabı belli olgunluğa geldikçe her seferinde tekrardan okumaya karar verdim. O zaman hem kendime hem de yaşadığım topluma daha yakından bakabileceğime inanıyorum. Umarım bu kararı hepimiz veririz ve dünyayı istediğimiz bir yer haline getiririz.
Bol bol düşündüğümüz ve bol bol okuduğumuz günler diliyorum hepimize.
Kitabı okursanız hakkındaki düşüncelerinizi bizimle paylaşmayı unutmayın!
Not: Fahrenheit 451'in filmi de var. Film ile kitabı karşılaştırmayı sevenler için harika bir fırsat!
Bizden söylemesi. :)
Sıla Tanrıverdi
0 Yorum
Yorum Yap