Öğrenci Kariyeri
Teknolojinin katettiği ilerlemeyle Türkçe sadece gençlerin anladığı bir dile dönüşüyor. Gençler yazıyor, büyüklerse anlamıyor sadece okuyor.
Türkiye’de 13-17 yaş arası gençler günde ortalama 222 dakikasını internette, çoğunlukla da sosyal medyada harcıyor. Hızlı iletişim kurmak adına gençler arasında yeni bir dil oluştu. Uzmanlar ise gençleri anlamanın “sosyal medya okuryazarlığından” geçtiğini söylüyor.
Olması gerekenden bağımsız bir dil üreten bireyler, günlük konuşma ve yazı dilinde de bu sembolik dili kullanmaya devam ediyorlar. Gençlerin kendilerine has geliştirdikleri sosyal medya dili bazı uzmanlar tarafından ortak dilin geleceği ile ilgili tehlikeli bulurken, bir kısmı da bu dile ayak uydurmak gerektiğini söylüyor.
-Anlamazsınız… Hem De Ne…
-Sonra Kız Demiş “Ne Kadar Da… Bir Erkek”
-Herkesin Hayatına Kimse Karışamaz
-Vurur Yüze İfadesi… Bir tanesi
Sosyal medyada fenomen olan paylaşımlardan bu tarz cümleleri seçip konuşmalarına uyarlayarak kullanan gençler, sosyal medyayla ilgili olmayan kişilere karşı adeta yabancı bir dil konuşuyorlarmış gibi.
Cümle kurulurken büyük ve küçük harflere dikkat etmeden, birleşik olması gereken kelimenin ayrı yazılması, imla kurallarına dikkat edilmemesi ve en önemli sorun ise kelimelerdeki sesli harflerin yazılmaması sanki normal bir durum gibi karşılanıyor maalesef.
Yabancı kökenli sözcükler de sanki Türkçe bir kelime gibi yaygın bir şekilde kullanılıyor. Tamam yerine “ok” , güle güle yerine “bye” sıklıkla kullanılan kelimelerdir.
Duygularımızı yazılı bir dille anlatmak yerine o anki hissimizin, düşüncemizin, ruh halimizin karşılığı olan bir emoji seçip onu kullanıyoruz. Sosyal medya dilininde artık kendine özgü bir dil bilgisi kuralı var.
Vurguyu belirtmek için belirli harfler tekrar yazılıyor: Hayırrrrrrr, hımmmm, heyyyy, neeee gibi…
Kısaltma yaparak zamandan tasarruf etmek isterken uzun paragraflar okuma, analiz etmede, kavramada sorun yaşanıyor. Bu da eleştirel düşüncenin gelişmemesine, farklı bakış açılarının olmamasına neden oluyor.
Şuan iletişim ise yazarların ve düşünce insanlarının dile kazandırdıkları kelimelerle değil, sosyal medya mühendislerinin devreye soktuğu kelimelerle sağlanıyor.
Yazım kurallarına uyarak yazanlar fazla resmi bulunup eleştiriliyor. Doğru olanı yapmak sosyal medyada yanlış olduğu algısına düşürüyor.
Klişe terimler:
Trollemek= Ciddi veya ciddi olunması gereken konu, ortam ve platformlarda olayı tamamen ciddiyetsiz veya alaycı bir tavırla şakalaşmak.
Stalklamak= Bir kişinin her yaptığını gizli takip etmek.
R yapmak= Geri adım atmak.
Tbt= Geçmiş zaman.
Mentionlamak= Bir ileti içerisinde bir ya da daha fazla kullanıcının adını kullanmak.
Like etmek= Herhangi bir paylaşımı beğenmek.
Pokelamak= Dürtmek anlamına gelmektedir.
Vol= Karşı tarafın profilinde bir paylaşımda bulunmak.
DM (direct message)= Sosyal medyadaki mesaj servisi.
Fenomen= Sosyal medyanın büyük bir bölümü tarafından takip edilen kişi.
Sosyal medya dili giderek dildeki yozlaştırmayı artırıyor. Uzmanlar ise ebeveynlerin çocukları internetten uzak tutmak yerine sosyal medya okuryazarlığı konusunda eğitim almasını söylüyor. Böylece kullanıcıların teknolojik ortamlarda doğru bir iletişim kurmalarını ve konuşmaları değerlendirebilme yetilerinin gelişmiş olmasının dili doğru kullanmaya başlamalarını öneriyor.
Özel İçerik: Bahar Akdeniz
Türkiye’de 13-17 yaş arası gençler günde ortalama 222 dakikasını internette, çoğunlukla da sosyal medyada harcıyor. Hızlı iletişim kurmak adına gençler arasında yeni bir dil oluştu. Uzmanlar ise gençleri anlamanın “sosyal medya okuryazarlığından” geçtiğini söylüyor.
Olması gerekenden bağımsız bir dil üreten bireyler, günlük konuşma ve yazı dilinde de bu sembolik dili kullanmaya devam ediyorlar. Gençlerin kendilerine has geliştirdikleri sosyal medya dili bazı uzmanlar tarafından ortak dilin geleceği ile ilgili tehlikeli bulurken, bir kısmı da bu dile ayak uydurmak gerektiğini söylüyor.
-Anlamazsınız… Hem De Ne…
-Sonra Kız Demiş “Ne Kadar Da… Bir Erkek”
-Herkesin Hayatına Kimse Karışamaz
-Vurur Yüze İfadesi… Bir tanesi
Sosyal medyada fenomen olan paylaşımlardan bu tarz cümleleri seçip konuşmalarına uyarlayarak kullanan gençler, sosyal medyayla ilgili olmayan kişilere karşı adeta yabancı bir dil konuşuyorlarmış gibi.
Cümle kurulurken büyük ve küçük harflere dikkat etmeden, birleşik olması gereken kelimenin ayrı yazılması, imla kurallarına dikkat edilmemesi ve en önemli sorun ise kelimelerdeki sesli harflerin yazılmaması sanki normal bir durum gibi karşılanıyor maalesef.
Yabancı kökenli sözcükler de sanki Türkçe bir kelime gibi yaygın bir şekilde kullanılıyor. Tamam yerine “ok” , güle güle yerine “bye” sıklıkla kullanılan kelimelerdir.
Duygularımızı yazılı bir dille anlatmak yerine o anki hissimizin, düşüncemizin, ruh halimizin karşılığı olan bir emoji seçip onu kullanıyoruz. Sosyal medya dilininde artık kendine özgü bir dil bilgisi kuralı var.
Vurguyu belirtmek için belirli harfler tekrar yazılıyor: Hayırrrrrrr, hımmmm, heyyyy, neeee gibi…
Kısaltma yaparak zamandan tasarruf etmek isterken uzun paragraflar okuma, analiz etmede, kavramada sorun yaşanıyor. Bu da eleştirel düşüncenin gelişmemesine, farklı bakış açılarının olmamasına neden oluyor.
Şuan iletişim ise yazarların ve düşünce insanlarının dile kazandırdıkları kelimelerle değil, sosyal medya mühendislerinin devreye soktuğu kelimelerle sağlanıyor.
Yazım kurallarına uyarak yazanlar fazla resmi bulunup eleştiriliyor. Doğru olanı yapmak sosyal medyada yanlış olduğu algısına düşürüyor.
Klişe terimler:
Trollemek= Ciddi veya ciddi olunması gereken konu, ortam ve platformlarda olayı tamamen ciddiyetsiz veya alaycı bir tavırla şakalaşmak.
Stalklamak= Bir kişinin her yaptığını gizli takip etmek.
R yapmak= Geri adım atmak.
Tbt= Geçmiş zaman.
Mentionlamak= Bir ileti içerisinde bir ya da daha fazla kullanıcının adını kullanmak.
Like etmek= Herhangi bir paylaşımı beğenmek.
Pokelamak= Dürtmek anlamına gelmektedir.
Vol= Karşı tarafın profilinde bir paylaşımda bulunmak.
DM (direct message)= Sosyal medyadaki mesaj servisi.
Fenomen= Sosyal medyanın büyük bir bölümü tarafından takip edilen kişi.
Sosyal medya dili giderek dildeki yozlaştırmayı artırıyor. Uzmanlar ise ebeveynlerin çocukları internetten uzak tutmak yerine sosyal medya okuryazarlığı konusunda eğitim almasını söylüyor. Böylece kullanıcıların teknolojik ortamlarda doğru bir iletişim kurmalarını ve konuşmaları değerlendirebilme yetilerinin gelişmiş olmasının dili doğru kullanmaya başlamalarını öneriyor.
Özel İçerik: Bahar Akdeniz
Sıla Tanrıverdi
0 Yorum
Yorum Yap