Galerilerdeki Sergileri Gezmek Bize Neler Kazandırır?

Aslında bu yazının başlığı neden sergileri gezmeliyiz de olabilirdi fakat bu bizim için bir zorunluluk olmamalı,  kendimize bir şeyler katabilmek için, içimizden gelerek ziyaret etmeliyiz. Bir sergi gördüğümüz zaman hangi tarihler arasında olduğuna bakmalıyız çünkü o çok gezmeyi düşündüğümüz sergi gitmiş yerine başka eserler sergileniyor olabilir.

Sergilerin fark etmeden önünden de geçebiliriz. Hatta ne saçma şeyler bunlar(belki), hiç ilgimi çekmiyor ya da ne kadar basit olmuş, hiçbir şeye benzemiyor… bu cümleler arttırılabilir. İşte gelelim sanat eserleri, sergi gezmek bize ne kazandırır?

1)Olaylara farklı bakmayı öğreniriz. Sanatçıların farklı materyaller kullanarak düşüncelerini nasıl aktardığına tanıklık etmiş oluruz. Hiç dinozorların da oyuncakları olabileceğini düşünmüş müydünüz?


Eser adı: Dinazorlar/Distopya Oyuncakları Serisi, "Elif Avşar'ın distopya ütopya çatışması üzerine olan heykelleri, altında bir tarihçi titizliği saklar."

2)Gittiğimiz sergide sanatın dışında bilimsel bir şeyler öğrenebiliriz. Nasıl mı? Örneğin gittiğimiz galerinin adı “Space Debris Art” ise bunun ne anlama geldiğini sorduğumuzda ya da bu ismi nereden bulduklarını sorduğumuzda şu cevapla karşılaşırız: "Adını “uzay enkazı” olarak anılan “Kessler Sendromu”ndan alıyor. Dünyanın etrafında birikmiş başı boş yıldız tozlarının, yörüngeden çıkmış uydu ve gezegen parçalarının birbirlerine rastladığında bir etkileşim haline geçme anında yeni bir yörünge yaratabilme olasılığından bahseder. Bu galeriye gelecek olan bireylerin her biri yıldız tozu gibi düşünülüp burada gördükleri ve deneyimledikleri sanat olaylarından yeni bir yörünge yeni bir akım oluşturmaları hayal edildi."  Bu arada galeri İstanbul’un Tophane semtinde yer alıyor.



 

3)Sanatın sadece tuval üzerine boyadan oluşmadığını, çağdaş sanat eserlerini deneyimleyerek görmüş oluruz. Müzelere girdiğimiz zaman çeşitli uyarılar görürüz: yaklaşmayın, fotoğraf çekmek yasaktır, dokunmak yasaktır gibi… Her sanat eserinde olmasa da günümüz anlayışında bize dokunabilmemize ve dinleyebilmemize müsaade edilir.

Black Mirror’dan fırlamış eserlerle teknolojinin günümüzdeki sanat anlayışının yolculuğunu nasıl yönlendirdiğini görmüş oluruz.



Eser adı: Oluşum. Bu eserin altında yer alan konsol ile ekranda yer alan ışığı yönlendirmiş oluyoruz. "Işığa dokununca atmosfer, yer çekimi  ve kalabalığın koreografisinden oluşan çevre beklenmedik şekillerde sese tepki vererek dönüşüyor." Borusan Contemporary’de 17 Şubat’a kadar ziyaret edebilirsiniz.

4)Kişisel yaşamımıza dersler çıkarabiliriz. Bu göreceğimiz eserin adı 28 Kötü Fikrin Üzerinde Bir İyi Fikir.  Bakan herkes için farklı şeyler düşündürebilecek olan bu eserde günlük hayatta yaptığımız hataların sonucunu güzel bitirebileceğimiz umudunu görebiliriz yani başarıya ulaşabileceğimizin sinyalini alabiliriz. Bu eseri gördüğünüz yerde buna benzer bir diğer eser de 158 kötü fikrin üstünde ve altına 4 iyi fikir. Yani kötü fikirlerin üzerinde  iyi fikir olabileceği gibi 1 tane iyinin üzerinde kötü fikirler de olabilir. Sanatçı eserlerinde genelde zıtlıklardan yararlanıyor.



 

5) İlk maddeyle benzese de her sanatçının kendini farklı şekilde anlattığını görürüz. Şiir gibi bir anlatımın sadece kelimelerle olmadığını görmüş oluruz.

Sanatçılar: Zeki Zihni, Kıvanç Yılmaz / Eser adı: Zamansızlığın Çemberi

6)Bazen untitle(isimsiz) olan sanat eserlerinin adı, bazen bir cümle bazen de tek bir kelimeyle anlatılabilir. Çağdaş sanat dedik ama günümüz heykel örneklerini unutmamak lazım. Bunun en güzel örnekleri şu anda İstanbul Modernde sergilenmekte olan sergide bulabilirsiniz. Üstelik Perşembe günleri de ücretsiz giriş yapabilirsiniz.



 

7)Robotların ya da robot fikrinin sadece Asimo ve Sophia'dan ibaret olmadığını görmüş oluruz. Aşağıdaki görselde yer alan Eserin adı: Makine Öğrenişi

Burada performans ve yeni teknolojiler üzerinden  insan-makine işbirlikleri inceleniyor.



Bir dansçı robotlara dans etmeyi öğretiyor. Video boyunca farklı formlardaki robotları görmüş oluyoruz.



 

8)Sabırlı olmanın nasıl olduğunu görebiliriz, aynı zamanda sanatın içinde üşengeçliğin yer almadığını görürüz. Bu belki değişebilir ama insan sevdiği işi yaparken onu iş olarak görmüyor da diyebiliriz.



Fotoğrafta gördüğünüz sanatçı Navine G. Khan-Dossos, 2011 yılında 150 yıllık bir apartmandan Salt Beyoğlu’na dönüşen bu binaya atıfta bulunan duvar resimlerini çizerken çekilmiş. Bu fotoğraf, "Evrenin Titreşen Işıkları" sergisinin oluşum sürecinden. Sergi, 30 Aralık’a kadar Salt Beyoğlu’nda ücretsiz ziyaret edilebilir.

Bu maddeler deneyimlerimize göre değişebilir. Gerisi bize kalmış.

Ben İstanbul’da değilim o sergilere nasıl gideceğim diye düşünürseniz de www.arttv.com.tr bunun ilacı. Gerek sergi tanıtımları gerek de sanatçı röportajlarına buradan ulaşabilirsiniz.

Özel İçerik: Gülhan Adışen