Finaller başladı, hatta bazı arkadaşlarımızın başladı da bitti bile ve biz onların evlerine, tatillere gidişlerini imrenerek izledik. Finallere çalışma döneminde bunalan, aslında birazda üşengeç ve erteleyici dostlar finallere öylesine girip bütünlemelere sığınmayı çoktan tercih ettiler. (Bunlardan biri de benim.)
1. Bizlere, etrafımıza karşı daha ilgili yaşamamız öğretildi, yoksa…
Ders çalışırken hemen hemen her şey dikkatimizi dağıtır. İyilik meleği kesilir ve tüm yardım edileceklere inatla biz koşarız ayrıca tam da bir anne titizliğinde masaya oturmadan önce odayı toplamayı ihmal etmeyiz. Uçana, kaçana, konana; halefi ve selefiyle ilgi duyar, derin düşüncelere dalarız ama aslında tüm bunların sebebi tabii ki finallere çalışmama isteği değil, bize öğretilen değerlerdir. Öyle finallere çalışmamak için falan değil yani, öyle diyenlerinki hep kuru iftira.
2.Çevresi tarafından baykuş diye adlandırılan arkadaşların derin derin uykulara dalma isteği…
Finaller olmasa hiç uyumayacak ve aslında aksın geceler, gelsin sabahlar diyen arkadaşlar daha ilk akşamdan esnemeye başlarlar.
3.Finalleri bitip de evine gidenlerin, tatile gidenlerin fotoğraf paylaşma aşkları bizi bizden alır.
Peki, onların bu yaptıkları karşılıksız mı kalacak? Tabii ki hayır, yüklenin kameralara ders çalışırken ki fotoğraflarımızı çekip sosyal medyayı dramımız ile ağlatacağız.
4.En umulmadık arkadaşlardan en umulmadık mesajlar??
Siz ders çalışmadan paytak paytak yatarken ders çalışması mucizeye denk arkadaşlarınız, size sınavla ilgili sorular sorar ve siz, o an elektrik çarpmış gibi şok yaşarsınız. Ülkemizin güzel repliklerinden, bu çalışıyorsa ben de çalışırım repliğiyle birlikte -ki bu replik, tüm motive edici sözlerin kralıdır- ders çalışmaya başlarsınız.
5.Bitmez o kahve molaları ve bir süre sonra kahvelerde uykunun kaçması için çare olmaz.
6.Elemeyi yırtık kalburla yapmış olabilir misiniz?
Madem çalışmayı bu kadar istemiyorum ya da madem zamanım az, çıkacağını düşünmediğim konuları bir saf dışı bırakayım, dersiniz. O da ne, meğer hiçbir şey çıkmayacakmış. Yuppiiii
7.Dışarı çıkan içeri girmek bilmez.
Tabii ki final dönemi diye mapushane hayatı yaşayacak değiliz amma ve lakin çıkmışken ipin ucunu kaçırmadan içeri girmek bize yakışmaz gibi dostlardan ayrılmak bilmiyoruz. Sağ olsun onlar da, şu garibanı eve yollayalım da, gitsin biraz ders çalışsın demezler, demeyecekler. Bizim ise züğürt tesellimiz şöyledir:
“Çıkmışken gezeyim, tadını çıkarayım bari sonra zaten sabahlarım” Peki, sonuç: Sabahlayamadı!
“Finallerde gelse, bütünlemelere de kalsak öğrencilik çok güzel ve her anının tadını çıkarmak gerek.”
Özel İçerik Tuba Yaka
