Bilim insanları için yaptığı çalışmalarının reddedilmesi, o çalışmaya ayırdığı zamandan daha büyük bir kayıp hissidir ve bir o kadar da hayal kırıklığıdır. Her ne olursa olsun reddedilmenin bir son olmadığını bilip yılmadan devam eden ve üzerine yeni şeyler ekleyerek farkındalık yaratmış fazlaca bilim insanı vardır. Bazı durumlarda önce reddedilip daha sonra öneminin anlaşıldığı bir çok çalışma mevcuttur.
Enrico Fermi’nin Zayıf Etkileşim Üzerine Makalesi
Alman bilim dergisi Zeitschrift für Physik’de, 1933 yılında yayımlanan Zayıf Etkileşim, dört temel kuvvetten bir tanesidir. Bu makale ilk önce Nature dergisi tarafından gerçeklikten çok uzak gerekçesiyle reddedildi. Ancak bu makale Enrico Fermi’ye “Nötron ışımasıyla üretilen yeni radyoaktif elementlerin varlığının ve yavaş nötronların neden olduğu nükleer reaksiyonların buluşunun gösterilmesi” çalışmasının temelini oluşturup Nobel Ödülü almasını sağlamıştır.
Hans Krebs’in Sitrik Asit Döngüsü Üzerine Makalesi
Krebs’in bu çalışması ise Nature dergisinin inceleyeceği zamanı olmadığı için kenarda bekletilmiştir. Bu makale daha sonra üniversitelerde ders kitabı olarak okutulmuştur. “Hayvan dokularında ara metabolizmadaki sitrik asidin rolü” daha sonra Enzymologia dergisinde yayımlanmış ve Krebs’e “sitrik asit döngüsü” için tıp alanında Nobel Ödülü kazandırmıştır.
Murray Gell-Mann’ın Temel Parçacıkların Sınıflandırılması Üzerine Çalışması
Bu makalede ise editörler başlığı kabul etmedi. Makalenin ilk başlığı “İzotopik Dönme ve Meraklı Parçacıklar” yer alıyordu. Gell-Mann’ın ikinci önerisi olan “Tuhaf Parçacıklar” da kabul edilmedi. Gell-Mann ise editörlerin önerisi olan “Yeni İstikrarsız Parçacıklar” başlığını kabul etti. 1969 yılında Gell-Mann “temel parçacıkların sınıflandırılması ve etkileşimlerine ilişkin katkıları” nedeniyle Nobel Fizik Ödülü’nü almıştır.
Radyoimmünoassay Tekniği
The Journal of Clinical Investigation tarafından ret mektubu gelmiştir. Editörler insanların insüline bağlanacak kadar küçük antikorlar üretebileceğine inanmadığı için makale reddedilmiştir. Rosalyn Yalow, onların yanlış olduğunu kanıtladı ve şuan Radyoimmunoassay yaygın olarak kullanılan bir tekniktir.
İlk Higgs Modeli
Peter Higgs, “Higgs modeli” olarak adlandıran modeli anlatan ikinci bir makale yazdı ve Physics Retters’a gönderdi fakat yayımlanmayı hak etmediği nedeniyle reddedildi. CERN’deki araştırmacılar ATLAS ve CSM deneylerinde Higgs modelinin kanıtlarını buldu ve Peter Higgs 2013 yılında Nobel Fizik Ödülü’nü aldı.
Nükleer Manyetik Rezonans Spektroskopisi
NMR spektroskopisi, moleküllerin yapısı ve devinimleri hakkında detayları ortaya çıkarmada kullanılır. Bu teknolojiyi özetleyen makale “Fourier Transform Spektroskopisinin Manyetik Rezonansa Uygulaması” iki kez Journal of Chemical Physics tarafından reddedildi. Ancak 1991 yılında Richard Ernst’e kimyada Nobel Ödülü almasını sağladı.
Quasikristallerin Keşfi
“Hızla Katılaşan AI6Mn’in Mikro Yapısı” adlı makalesi Physical Review Letters tarafından metalurji araştırmacılarıyla daha alakalı, fizikçilerin ilgisini çekmeyeceği gerekçesiyle reddedildi. Aynı sene içerisinde makale Metallurgic Transactions A tarafından yayımlandı ve Dan Shechtman 2011’de Nobel Ödülü kazandı.
8. Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PCR) Üzerine Makale
PCR tekniği, DNA sarmallarını genişletmek için labaratuvarlarda kullanılan bir tekniktir. Ancak bu tekniği tanımlayan makale Science tarafından reddedildi. Kary Mullis, PCR yönetimine dair keşfi ile 1933 yılında Nobel Kimya Ödülü’nün ortaklarından biri oldu.
Özgün İçerik: Bahar Akdeniz
