Bir Renk Körünün Gözünden Görmek

18. yüzyılın sonlarında Mikronezya'daki Pingelap adası üzerinde meydana gelen yıkıcı bir tayfundan sonra ada halkından sadece 20 kişi hayatta kalabildi. 20 kişi arasında, renk körlüğüne sebebiyet veren bozuk bir gene sahip olan hükümdar Nanmwarki Mwanenihsed de bulunuyordu. Yaygın bir inanışa göre, hükümdarın taşıyıcılığı ile hastalık genler arasında yayılmaya başladı.

Pingelap adasında yaşayan insanların çoğunda alışılmadık kadar yüksek bir oranda kalıtsal kısmi ve tam renk körlüğü görülüyor. Normalde bu durum dünyada 30.000’de bir insanı etkilerken, Pingelap’ın yerlilerinde bu oran yüzde kırka kadar çıkıyor. Sanne de Wilde, yıllardır bilinen bu hikâyeden yola çıkarak ada sakinlerinin dünyayı nasıl gördüğünü merak etti ve konuyla ilgili, kızılötesi teknolojisini kullanarak fotoğraf çalışmaları gerçekleştirdi.

1977’de ilk kez Oliver Sacks tarafından yazılmış “The Island of the Colorblind” isimli kitapta Pingelap ve Pohnpei’deki kalıtımsal renk körlüğü işlenmişti. Sanne de Wilde aynı ismi verdiği bu kitapta aynı konuyu fotoğraf sanatıyla ele aldı. Fotoğrafçı De Wilde, ‘Renk Körleri Adası’nın neye benzediğini sakinleri gözünden gösteriyor.

Belçikalı fotoğrafçı adadaki fotoğraflarını siyah beyaz çekiyor, ardından onları Amsterdam’a götürüyor ve oradaki gönüllü renk körlerinden fotoğraflarını boyamalarını istiyor. Böylece sanatçı ada sakinlerinin gördüğüne en yakın olanı tasvir ediyor.