Öğrenci Kariyeri
Önümüzdeki günlerde hepimizin gazetelerde, televizyonlarda tıp alanındaki başarılarıyla çokça göreceği İnci Kadribegiç ile tanışın! Hepimizin geçtiği yollardan geçti İnci Kadribegiç, okulunu bırakmak istedi, staj isteklerine onlarca red cevabı aldı; ama asla hedeflerinden vazgeçmedi. Bizim bolca ilham aldığımız İnci Kadribegiç’in başarı dolu hikayesini, TED konuşmalarından sonra röportajımız aracılığıyla bir de kendi kelimeleriyle gözden geçirin!
1. Bilimle dolu ve gerçekten ilham veren bir hayat hikayeniz var, en başından başlayalım. İlkokulda, ortaokulda ve lisede bilimle ilgili miydiniz?
Evet. İlkokul ve ortaokul dönemlerimdeki TÜBİTAK dergilerinin bilimi sevmemde önemli etkisi olduğunu söyleyebilirim. Lisede ise Sayın Dr. Shinya Yamanaka’nın uyarılmış kök hücre teknolojisi (uPKH) beni derinden etkilemişti. Kök hücre araştırmacısı olma isteğim de o yaşlarda belirdi. Yaşıtlarım zamanlarını farklı şekilde değerlendirirken ben kök hücre alanındaki yeni gelişmeler hakkında makale tararken buluyordum kendimi her zaman.
Doğrusu yönlendiren birileri olmadı. Annem ve babam manevi destekleri ile her zaman kararlarımın arkasında durdular. Net ifadeyle kök hücre araştırmacısı olmak istiyordum. Zihnimdeki ve kalbimdeki bilim yapma güdüsü biyoloji bölümünü seçmemde etkili oldu.
3. Okula başladıktan iki sene sonra, okulu bırakma kararı almışsınız. Bu çok cesurca bir karar. Bu kararı nasıl verdiniz? Sizi tetikleyen ne oldu?
Geriye dönüp baktığımda çok cesur bir karar verdiğimi ben de fark ediyorum:) Kök hücre araştırmacısı olmak istiyordum ve adımlarımı bu yönde atıyordum evet ancak; içimde çocukluğumdan kalan bir başka sevdanın ateşi yanıyordu: Çocuk doktoru olmak! Biyoloji bölümünden mezun olup kök hücre araştırmacısı -çok çalışırsam en iyilerden biri bile- olabilirdim; ancak doktor olamazdım. Oysa ki tıp fakültesini kazanırsam kök hücre araştırmalarına hayatını adamış bir hekim olabilirdim, yine çok çalışırsam en iyilerden biri. Açıkçası hayallerimin peşinden koşmak akademik kariyerimi şekillendirdi. Hayatımın kırılma noktası da –kök hücre alanında çalışan bir hekim olmak- bu kararımı aldığım zaman dilimi oldu diyebilirim.
Annem, babam ve çevremdeki birkaç kişi dışında kimse destek olmadı. Hayalperest değil hayallerinin pesinden koşan, onları amaç edinen biriyim. Aradaki farktan bihaber olan herkes destek olmak yerine “Okulunu bitir öğretmen ol devlet memurluğu en rahatı”, “Kız çocuğusun, bu ülkede doktorluk çok zor başına gelmeyen kalmaz”, “Başarısız oldun da mı okulu bırakıyorsun”, “Hayallerle karın doymaz,” ve bunlar gibi niceleriyle cesaretimi kırmaya çalıştılar. Kimilerinin ses tonlamalarındaki aşağılama da hala kulağımdadır mesela. Bana destek olmak yerine köstek olan bazı kimseler bugünlerde “Biz İnci’ye güveniyorduk, harika işler yapacağını hep söyledi” gibi ifadeler kullanıyorlar, yorum size ait :)
Bugünlerde gülümseyerek anlatsam da bol bol jelibon ve çikolata yediğim, psikolojik olarak sancılı bir süreçti. Lise 1’den itibaren çalışmalarını takip ettiğim, makalelerini ders olarak okuduğum hemen her hocaya laboratuvarında staj yapmak istediğimi belirten elektronik postalar gönderdim. Halen daha reddedildiklerim adlı klasörümde duran 193 red cevabı aldım. Hiçbir laboratuvar deneyimi olmayan beni kabul etmemeleri kadar doğal bir şey yoktu ancak benim de pes etmeye niyetim yoktu. Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden Sayın Tamer Önder’den kabul almak kariyerim için çok güzel bir başlangıç ve kırılma noktası oldu diyebilirim. Hem teorik hem pratik olarak kök hücre dünyasına en iyilerden birinin yanında başlamak beni de değiştirdi. En basitinden makale nasıl okunur, hücre kültürü yaparken nelere dikkat etmeliyim gibi yolun başındaki bir insan için önem arz eden hemen her şeyi Tamer Önder Kök Hücre Laboratuvarı’nda öğrendim. Bugüne dek başardıklarım ve ileride başaracaklarımda yazacak ismimin altında Tamer Hocam kadar, ben staj yaparken laboratuvarındaki Sayın Yardımcı Doçent Ayyup Ebrahimi de vardır. Zira 8 hafta boyunca susmak bilmeden sorular sormuş, öğrenmek istediğim her konuda kendisinden yardım almıştım. Eyüp Bey de eksik olmasın sürekli beni araştırma yapmaya, makale ve textbook okumaya teşvik etmişti. Laboratuvardaki hal tavrım olsun, misal pipet tutuşumda bile kök hücre yolunda ilk öğretmenim olarak kabul ettiğim sevgili Eyup Bey’den el aldım diyebilirim. İki hocama da sonsuz minnettarım.
6. Ve şimdilik büyük başarınız, ama ilerideki başarılarınızla gölgede kalacağına eminiz, 2012 Nobel Fizyoloji ödüllü Dr. Shinya Yamakana’nın kurucusu olduğu (CIRA)-Kyoto Üniversitesi 2016 yaz stajı başvurularında ilk 16’ya kaldınız ve tam burslu kabul edilen ilk Türk tıp fakültesi öğrencisi oldunuz. Bu başarınız için sizi tekrar tebrik ederiz. Nasıl kabul aldınız? Kabul edildiğinizde nasıl hissettiniz?
Teşekkür ederim; fakat kendimi hala başarı yolunda emekleyen çaylak biri olarak gördüğümü de belirtmek istiyorum. Koç Üniversitesi’ndeki stajımın ardından bir sonraki yaz için staj başvuruları yapmaya devam etmiştim. Laboratuvarda çalışma keyfini almaya başlayan biri olarak tatillerimi uykusuz, lab sandalyesi başında geçirmeye niyetliydim. Koç tan sonra MIT den bir kabulüm oldu. Ardından bir sonraki yaz yani geçtiğimiz yaz için nereye başvursam diye düşünürken kök hücre araştırmacısı olmak istememdeki ana etken olan Sayın Dr. Yamanaka’ nın enstitüsünün her yıl açtığı staj elemelerine başvurdum. Başvuru kağıdındaki –programa neden başvuruyorsunuz, beklentileriniz neler- sorusuna verdiğim cevabın kabul edilmemde önemli rolü olduğunu düşünüyorum. Bu cevabımın beni kabul edilmeye götürdüğü etkisini; kendimi doğru ve iyi ifade etmenin, hayallerimden ve hedeflerimden bahsederken kendime güvenmemin, hedef odaklı yürümemin ve pes etmememin meyvesi olarak görüyorum.
7. Sizi başarıya götüren bu yolda, hiç büyük bir başarısızlık yaşadınız mı? Yaşadıysanız bu başarısızlıkla nasıl savaştınız?
2013 ekim-2014 nisan ayları arasında yaptığım 193 başvurudan red almak kimilerine göre başarısızlık olsa da ben bu süreci mücadele gücüm olarak nitelendiriyorum. Bahsettiğim gibi psikolojik açıdan sancılı bir süreçti, kendime olan inancımın hiçbir zaman azalmaması başvuruları sürdürmemi sağladı. Geçici başarısızlıkların beni yenmesine izin vermedim. Zaman zaman bozulan moralimi daha fazla kitap ve makale okuyarak, hedeflerimi her sabah kendime yüksek sesle tekrarlayarak, saatlerce yürüyüş yaparak sporla düzelttim. Laboratuvarda çalışırken ise stajyer olarak henüz büyük bir başarısızlık yaşamadım. Mezuniyet sonrası kendi çalışmalarım başladığında başarının yanı sıra başarısızlıklarla da yüzleşeceğimi biliyorum.
8.. Araştırmalarınız süresince sizi ne motive ediyor? Hangi hayali kurarak her sabah uyanıp araştırmaya devam etme motivasyonu buluyorsunuz?
Sayın Aziz Sancar’ın Anıtkabir’e getirdiği Nobel Ödülü’nün yanına birkaç ödül daha getirme isteğim ve Atamızın huzuruna gururla çıkabilecek öğrenciler yetiştirecek düzeyde bir akademisyen olma hedefim en büyük motivasyon kaynağımdır.
9. İlham aldığınız bir Türk bilim insanı var mı? Bu bilim insanının hangi özelliği veya hangi başarısı size ilham veriyor?
Sayın Dr. Türkan Saylan zamanın kötü şartlarına rağmen toplumda dışlanan, ötekileştirilen, ölüme mahkum edilen cüzzamli (lepralı) hastaları Anadolu’yu karış karış gezerek elleriyle dokunarak şifa dağıtarak iyileştirmiş, toplumdaki saygınlıklarını geri kazanmalarını sağlamıştır. Karşılaştığı tüm engellere rağmen inandıklarından vazgeçmemesiyle de en değerli rol modellerimden biri olmuştur. Aynı zamanda bugünün çocuklarının yarının geleceği olduğu bilinciyle özellikle kız çocuklarının eğitimine önem verilmesi için başlattığı sosyal sorumluluk projeleri çok önemli. Kendisini rahmetle anarken bana düşen onun ışığında Cumhuriyet değerlerimize sahip çıkmak ve hekimlik mesleğimi en iyi şekilde yerine getirmek için çok çalışmaya devam etmektir. Ayrıca Sayın Dr. Aziz Sancar’ın Nobel Ödülü’nü aldıktan sonra Anıtkabir’e getirmesinin beni derinden etkilediğini, hedeflerimin şekillenmesinde rol oynadığını da söylemek isterim. Sevgili arkadaşım immünolojist Dr. Semir Beyaz da günümüzün en büyük azim + başarı örneğidir. Yakın zamanda çalışmalarıyla daha pek çok başarıya imza atacağından ödül haberleriyle gururlanmaya devam edeceğimizden eminim.
10. Gerçekleştirmek istediğiniz ve hedef olarak belirlediğiniz hayaliniz ne? Bu hayalinizi hedef olarak belirlerken nasıl karar verdiniz?
Gerçekleştirmeyi istediğim pek çok şey var. Bunları başarabilirsem ana hedefime ulaşabileceğim: Ogawa-Yamanaka Kök Hücre Ödülü’nü değerli hocam Dr. Yamanaka yasarken kendi elinden alabilecek seviyede kaliteli çalışmalara imza atmak ve o ödülü Anıtkabir’e getirmek. Beni CiRA ‘ya kabul ederek bilimsel anlamda pek çok farklı açıdan en iyi şekilde donanmamın önünü açan hocama en güzel teşekkürü bu şekilde edeceğimi düşünüyorum. Velev ki alamadım; benim yerime bu ödülü alabilecek seviyede öğrenciler yetiştirmek istiyorum.
11. Bize, hayallerinin peşinden gitmek isteyen diğer tüm gençlere ne öğütlersiniz?
Yaptıklarımız kadar değil hayal ettiklerimiz kadarız.. Her birinizden hayallerinizin pesinden çok çalışarak koşmanızı rica ediyorum :)
İleride ulusal ve uluslararası birçok yayında başarılarıyla ilgili birçok röportajını göreceğimiz Sayın İnci Kadribegiç'e ilk yazılı röportajını ÖğrenciKariyeri'yle yapmayı kabul ettiği için çok teşekkür ediyor, başarılarının sürekliliğini diliyoruz :)
ÖZEL İÇERİK: Özge Özışıklıoğlu
1. Bilimle dolu ve gerçekten ilham veren bir hayat hikayeniz var, en başından başlayalım. İlkokulda, ortaokulda ve lisede bilimle ilgili miydiniz?
Evet. İlkokul ve ortaokul dönemlerimdeki TÜBİTAK dergilerinin bilimi sevmemde önemli etkisi olduğunu söyleyebilirim. Lisede ise Sayın Dr. Shinya Yamanaka’nın uyarılmış kök hücre teknolojisi (uPKH) beni derinden etkilemişti. Kök hücre araştırmacısı olma isteğim de o yaşlarda belirdi. Yaşıtlarım zamanlarını farklı şekilde değerlendirirken ben kök hücre alanındaki yeni gelişmeler hakkında makale tararken buluyordum kendimi her zaman.
- Bu ilginiz, İstanbul Üniversitesi Biyoloji bölümünü tercih etmenizle devam etti. Peki neden biyoloji seçtiniz, sizi yönlendiren birileri oldu mu?
Doğrusu yönlendiren birileri olmadı. Annem ve babam manevi destekleri ile her zaman kararlarımın arkasında durdular. Net ifadeyle kök hücre araştırmacısı olmak istiyordum. Zihnimdeki ve kalbimdeki bilim yapma güdüsü biyoloji bölümünü seçmemde etkili oldu.
3. Okula başladıktan iki sene sonra, okulu bırakma kararı almışsınız. Bu çok cesurca bir karar. Bu kararı nasıl verdiniz? Sizi tetikleyen ne oldu?
Geriye dönüp baktığımda çok cesur bir karar verdiğimi ben de fark ediyorum:) Kök hücre araştırmacısı olmak istiyordum ve adımlarımı bu yönde atıyordum evet ancak; içimde çocukluğumdan kalan bir başka sevdanın ateşi yanıyordu: Çocuk doktoru olmak! Biyoloji bölümünden mezun olup kök hücre araştırmacısı -çok çalışırsam en iyilerden biri bile- olabilirdim; ancak doktor olamazdım. Oysa ki tıp fakültesini kazanırsam kök hücre araştırmalarına hayatını adamış bir hekim olabilirdim, yine çok çalışırsam en iyilerden biri. Açıkçası hayallerimin peşinden koşmak akademik kariyerimi şekillendirdi. Hayatımın kırılma noktası da –kök hücre alanında çalışan bir hekim olmak- bu kararımı aldığım zaman dilimi oldu diyebilirim.
- Okulu bırakmak çok cesur ama bir o kadar da riskli bir karar. Aileniz, çevrenizdekiler bu kararınıza nasıl tepki verdi? Size destek oldular mı?
Annem, babam ve çevremdeki birkaç kişi dışında kimse destek olmadı. Hayalperest değil hayallerinin pesinden koşan, onları amaç edinen biriyim. Aradaki farktan bihaber olan herkes destek olmak yerine “Okulunu bitir öğretmen ol devlet memurluğu en rahatı”, “Kız çocuğusun, bu ülkede doktorluk çok zor başına gelmeyen kalmaz”, “Başarısız oldun da mı okulu bırakıyorsun”, “Hayallerle karın doymaz,” ve bunlar gibi niceleriyle cesaretimi kırmaya çalıştılar. Kimilerinin ses tonlamalarındaki aşağılama da hala kulağımdadır mesela. Bana destek olmak yerine köstek olan bazı kimseler bugünlerde “Biz İnci’ye güveniyorduk, harika işler yapacağını hep söyledi” gibi ifadeler kullanıyorlar, yorum size ait :)
- Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne başladıktan sonra, Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde kök hücre araştırmalarına katılmak için kabul aldınız. Bu süreç nasıl işledi?
Bugünlerde gülümseyerek anlatsam da bol bol jelibon ve çikolata yediğim, psikolojik olarak sancılı bir süreçti. Lise 1’den itibaren çalışmalarını takip ettiğim, makalelerini ders olarak okuduğum hemen her hocaya laboratuvarında staj yapmak istediğimi belirten elektronik postalar gönderdim. Halen daha reddedildiklerim adlı klasörümde duran 193 red cevabı aldım. Hiçbir laboratuvar deneyimi olmayan beni kabul etmemeleri kadar doğal bir şey yoktu ancak benim de pes etmeye niyetim yoktu. Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden Sayın Tamer Önder’den kabul almak kariyerim için çok güzel bir başlangıç ve kırılma noktası oldu diyebilirim. Hem teorik hem pratik olarak kök hücre dünyasına en iyilerden birinin yanında başlamak beni de değiştirdi. En basitinden makale nasıl okunur, hücre kültürü yaparken nelere dikkat etmeliyim gibi yolun başındaki bir insan için önem arz eden hemen her şeyi Tamer Önder Kök Hücre Laboratuvarı’nda öğrendim. Bugüne dek başardıklarım ve ileride başaracaklarımda yazacak ismimin altında Tamer Hocam kadar, ben staj yaparken laboratuvarındaki Sayın Yardımcı Doçent Ayyup Ebrahimi de vardır. Zira 8 hafta boyunca susmak bilmeden sorular sormuş, öğrenmek istediğim her konuda kendisinden yardım almıştım. Eyüp Bey de eksik olmasın sürekli beni araştırma yapmaya, makale ve textbook okumaya teşvik etmişti. Laboratuvardaki hal tavrım olsun, misal pipet tutuşumda bile kök hücre yolunda ilk öğretmenim olarak kabul ettiğim sevgili Eyup Bey’den el aldım diyebilirim. İki hocama da sonsuz minnettarım.
6. Ve şimdilik büyük başarınız, ama ilerideki başarılarınızla gölgede kalacağına eminiz, 2012 Nobel Fizyoloji ödüllü Dr. Shinya Yamakana’nın kurucusu olduğu (CIRA)-Kyoto Üniversitesi 2016 yaz stajı başvurularında ilk 16’ya kaldınız ve tam burslu kabul edilen ilk Türk tıp fakültesi öğrencisi oldunuz. Bu başarınız için sizi tekrar tebrik ederiz. Nasıl kabul aldınız? Kabul edildiğinizde nasıl hissettiniz?
Teşekkür ederim; fakat kendimi hala başarı yolunda emekleyen çaylak biri olarak gördüğümü de belirtmek istiyorum. Koç Üniversitesi’ndeki stajımın ardından bir sonraki yaz için staj başvuruları yapmaya devam etmiştim. Laboratuvarda çalışma keyfini almaya başlayan biri olarak tatillerimi uykusuz, lab sandalyesi başında geçirmeye niyetliydim. Koç tan sonra MIT den bir kabulüm oldu. Ardından bir sonraki yaz yani geçtiğimiz yaz için nereye başvursam diye düşünürken kök hücre araştırmacısı olmak istememdeki ana etken olan Sayın Dr. Yamanaka’ nın enstitüsünün her yıl açtığı staj elemelerine başvurdum. Başvuru kağıdındaki –programa neden başvuruyorsunuz, beklentileriniz neler- sorusuna verdiğim cevabın kabul edilmemde önemli rolü olduğunu düşünüyorum. Bu cevabımın beni kabul edilmeye götürdüğü etkisini; kendimi doğru ve iyi ifade etmenin, hayallerimden ve hedeflerimden bahsederken kendime güvenmemin, hedef odaklı yürümemin ve pes etmememin meyvesi olarak görüyorum.
7. Sizi başarıya götüren bu yolda, hiç büyük bir başarısızlık yaşadınız mı? Yaşadıysanız bu başarısızlıkla nasıl savaştınız?
2013 ekim-2014 nisan ayları arasında yaptığım 193 başvurudan red almak kimilerine göre başarısızlık olsa da ben bu süreci mücadele gücüm olarak nitelendiriyorum. Bahsettiğim gibi psikolojik açıdan sancılı bir süreçti, kendime olan inancımın hiçbir zaman azalmaması başvuruları sürdürmemi sağladı. Geçici başarısızlıkların beni yenmesine izin vermedim. Zaman zaman bozulan moralimi daha fazla kitap ve makale okuyarak, hedeflerimi her sabah kendime yüksek sesle tekrarlayarak, saatlerce yürüyüş yaparak sporla düzelttim. Laboratuvarda çalışırken ise stajyer olarak henüz büyük bir başarısızlık yaşamadım. Mezuniyet sonrası kendi çalışmalarım başladığında başarının yanı sıra başarısızlıklarla da yüzleşeceğimi biliyorum.
8.. Araştırmalarınız süresince sizi ne motive ediyor? Hangi hayali kurarak her sabah uyanıp araştırmaya devam etme motivasyonu buluyorsunuz?
Sayın Aziz Sancar’ın Anıtkabir’e getirdiği Nobel Ödülü’nün yanına birkaç ödül daha getirme isteğim ve Atamızın huzuruna gururla çıkabilecek öğrenciler yetiştirecek düzeyde bir akademisyen olma hedefim en büyük motivasyon kaynağımdır.
9. İlham aldığınız bir Türk bilim insanı var mı? Bu bilim insanının hangi özelliği veya hangi başarısı size ilham veriyor?
Sayın Dr. Türkan Saylan zamanın kötü şartlarına rağmen toplumda dışlanan, ötekileştirilen, ölüme mahkum edilen cüzzamli (lepralı) hastaları Anadolu’yu karış karış gezerek elleriyle dokunarak şifa dağıtarak iyileştirmiş, toplumdaki saygınlıklarını geri kazanmalarını sağlamıştır. Karşılaştığı tüm engellere rağmen inandıklarından vazgeçmemesiyle de en değerli rol modellerimden biri olmuştur. Aynı zamanda bugünün çocuklarının yarının geleceği olduğu bilinciyle özellikle kız çocuklarının eğitimine önem verilmesi için başlattığı sosyal sorumluluk projeleri çok önemli. Kendisini rahmetle anarken bana düşen onun ışığında Cumhuriyet değerlerimize sahip çıkmak ve hekimlik mesleğimi en iyi şekilde yerine getirmek için çok çalışmaya devam etmektir. Ayrıca Sayın Dr. Aziz Sancar’ın Nobel Ödülü’nü aldıktan sonra Anıtkabir’e getirmesinin beni derinden etkilediğini, hedeflerimin şekillenmesinde rol oynadığını da söylemek isterim. Sevgili arkadaşım immünolojist Dr. Semir Beyaz da günümüzün en büyük azim + başarı örneğidir. Yakın zamanda çalışmalarıyla daha pek çok başarıya imza atacağından ödül haberleriyle gururlanmaya devam edeceğimizden eminim.
10. Gerçekleştirmek istediğiniz ve hedef olarak belirlediğiniz hayaliniz ne? Bu hayalinizi hedef olarak belirlerken nasıl karar verdiniz?
Gerçekleştirmeyi istediğim pek çok şey var. Bunları başarabilirsem ana hedefime ulaşabileceğim: Ogawa-Yamanaka Kök Hücre Ödülü’nü değerli hocam Dr. Yamanaka yasarken kendi elinden alabilecek seviyede kaliteli çalışmalara imza atmak ve o ödülü Anıtkabir’e getirmek. Beni CiRA ‘ya kabul ederek bilimsel anlamda pek çok farklı açıdan en iyi şekilde donanmamın önünü açan hocama en güzel teşekkürü bu şekilde edeceğimi düşünüyorum. Velev ki alamadım; benim yerime bu ödülü alabilecek seviyede öğrenciler yetiştirmek istiyorum.
11. Bize, hayallerinin peşinden gitmek isteyen diğer tüm gençlere ne öğütlersiniz?
Yaptıklarımız kadar değil hayal ettiklerimiz kadarız.. Her birinizden hayallerinizin pesinden çok çalışarak koşmanızı rica ediyorum :)
İleride ulusal ve uluslararası birçok yayında başarılarıyla ilgili birçok röportajını göreceğimiz Sayın İnci Kadribegiç'e ilk yazılı röportajını ÖğrenciKariyeri'yle yapmayı kabul ettiği için çok teşekkür ediyor, başarılarının sürekliliğini diliyoruz :)
ÖZEL İÇERİK: Özge Özışıklıoğlu
Sıla Tanrıverdi
0 Yorum
Yorum Yap