Sende mi Başaramadın Gel Buraya Gel

Kader ortaklarım,aynı dertten muzdarip olan arkadaşlarım hoşgeldiniz.Bu yazımda kendi geçmişimden size bazı kesitler sunacağım.Size her gün doğuşuyla umutları yeniden doğan bir Burak'tan bahsedeceğim.



İlkokul yıllarından başlangıcı verelim.Günlerden birinci sınıfın ilk sınavının yapıldığı gün.Ne de zor bir sınav."Ali ata bak,Veli sütünü iç" bu fişlerden sorumluyuz.Öğretmen bunları söyleyecek bizde bunları fiş dosyasına bakmadan yazacaktık.Ben akıllı ne akla hizmet o yaşta bir işe giriştim.Sınavda sıranın altına fiş dosyasını koydum.Söylenen cümleleri oradan bakıp bakıp yazıyordum.Ama bu olay hocamın kulağımı çekip,sınav kağıdını çizip üzerine kocaman bir sıfır yazmasıyla sona erdi.Ardından aynı okulda okuyan ablamı çağırıp siz bu çocuğa çok mu Hababam Sınıfı izletiyorsunuz dediler :) Eğitim hayatına böylece bir sıfırla başlamış olduk.



Günler günleri kovaladı ve beşinci sınıf olduk.Bir gün dersteyken müdür sınıfa geldi ve sene sonunda bursluluk sınavının yapılacağını ve katılmak isteyenlerin ona göre başvurmalarını söyledi.Ben bunu duyar duymaz bastım gaza.Düzenli bir çalışma ve sonucunda okulda beşinci sınıflar arasında bursluluk sınavını kazanan sadece ben olmuştum.Nereden nereye;eğitim hayatının ilk sınavında kocaman bir sıfır alan Burak ne zamandır elde edemediği başarıyı elde etmişti.Bu başarı benim için çok önemliydi çünkü hayatımdaki isteyipte elde ettiğim ilk ve son olan başarımdı.



Liseye giriş sınavları kapımızı çalmaya başladı.Benim zamanımda SBS adı veriliyordu ve ortaokulda her sene sonunda yapılıyordu.Sekizinci sınıfın sonunda beli yüzdelere göre ortama alınıp tercih yapacağın puan ortaya çıkıyordu.
Kendime bir hedef belirlemiştim.Galatasaray lisesine gidecektim.Her gün internete girip okulun fotoğraflarına bakıyordum.Kendimi orada okuyan birisi olarak hayal ediyordum.Alternatif olarak da Galatasaray olmazsa Fen lisesine giderim diyordum.Hayeller Paris gerçekler 445 puanla yerleştiğim Nazilli Anadolu Lisesi oldu.Kötü bir okula yerleşmemiştim hatta bulunduğum ilçedeki en iyi okul diyebilirim.Ama ben sevinememiştim.Hayal kırıklığı ve istediğini başarama bana el sallamaya başlamışlardı.



Lise yılları başladı.Lise 3'e kadar YGS-LYS adı verilen sınavların ciddiyetinden bi haberdim.Çalışıyorum ama amaç takdir almak,not ortalamasını yüksek tutmak.Lise 3 ten sonra kendime hedef koydum ben Koç üniversitesinden mezun olan bir doktor olacaktım.Başka bir alternatif belirlememiştim tek okul tek bölüm.Kendime çok güveniyordum.İstedikten sonra yapabilirim diyordum.Belirlediğim hedefimi çevremdeki herkes biliyordu.Hatta 12.sınıfın sonunda oluşturulan Andaçta bana yazılan yazıların içinde Koç kelimesi geçmeyen bir yazı nerdeyse yok diyebilirim.


Son sene çok çalıştım ama bu çalışma düzenli geçirilmeyen üç senemi telafi etmekte yeterli olmadı ve sıralamam 60.000 bin geldi.İstediğim okulun sıralamasının kenarından bile geçmiyordu.Bir sene daha hazırlanma kararı aldım yine olmadı bu sefer 30.000 bin küsur da takıldım.Hayellerim birer birer yıkılmıştı o enkazın içinden kalkamıyordum.Aldığım özel dersler,harcanan paralar,ailemin benden beklentisi kafamda sanki 3 .Dünya savaşının başrolleriydi.Büyük bir boşluktaydım.Onca çalışmalar,deneme sınavları,sosyalleşmekten çalınan zaman,emeklerim,stresim bunun içinmiydi.Tercih yapmak zorundaydım ve yaptım.İsmini bir kez bile duymadığım bir okul ve bölümü kazanmıştım.Herşeyde bir hayır vardır diyerekten üzüntülerimi bir kenera bırakıp yoluma devam ettim.



Uzun bir yazı oldu.Napayım ben böyleyim işte anlatacağım şeyi ayrıntısına kadar anlatıyorum.Yüzeysel geçemiyorum.Şimdi yüksekten uçan her defasında yere çakılan bu çocuk napmalıydı sizce.Başarasızlıklarını kabul edip sen salaksın sen yapamazsın diyerekten kenara mı çekilmeliydi? Yoksa tam tersine bir anka kuşu gibi tüylerinden yeniden mi doğmalıydı? Ben tam tersini yaptım başarasızlıkarımdan ders çıkardım ve onları iyi bir şekilde tahlil ettim.Beni öldürmeyen şey güçlendirir diyerekten kendime yeni hedefler belirledim ve bir gün gelicek ben o hedeflerime ulaşacağım.O Zaman geçmişim sana bir bakış atacağım o sana yetecek ;)