Nietzsche'nin Nihilizmi'ni Anlamak

Yolcular beş basamağa ayrılmalıdır: En altta, birinci basamaktakiler seyahat eden ve görünenlerdir; gerçekte ise seyahat ettiriliyorlar ve kördürler. Bir sonraki basamaktakiler gerçekten de bizzat dünyaya bakarlar ve görürler. Üçüncü basamaktakiler görmenin sonucunda bir şey yaşarlar. Dördüncü basamaktakiler yaşananları özümser ve beraberinde götürürler ve son olarak, gördükleri her şeyi, yaşadıktan ve özümsedikten sonra, eve dönerek faaliyetler ve eserler ile tekrar dışarı çıkmak zorunda olan, yüksek bir güce sahip olan, yüksek bir güce sahip olan insanlar vardır. Yaşam seyahatine çıkan tüm insanlar aslında bu beş dereceye ayrılan yolculara benzer. En alt basamakta duranlar tamamen pasif olanlardır. En üst basamaktakiler ise içsel olayların kalıntılarını bile bırakmadan faaliyet gösteren ve yaşamlarını doya doya yaşayanlardır.

Fedakarlığın,ahlaklı davranmanın simgesi olduğunu mu düşünüyorsunuz? Bir düşünün, ister en kötüsü, ister en iyisi olsun, düşünülerek yapılan her harekette fedakarlık yok mudur diye sorun kendinize.

En kolay yara alabilen, ama aynı zamanda en zor yenilebilen şey, insanın kendini beğenmişliğidir. Yaralanabilir olması nedeniyle gücü daha da artar ve sonunda devasa boyutlara ulaşır.

En güçlü bilgi (insan iradesinin özgür olmadığına dair bilgi) başarı açısından fakir olandır, çünkü en güçlü rakibi her zaman insanın kendini beğenmişliğidir.

Kendine karşı bariz bir şekilde dürüst olan, sonunda bu dürüstlüğüyle övünmeye başlar, zira neden dürüst olduğu bilir -bir başkasının aldatmacayı ve rol yapmayı seçtiği aynı nedenden dolayı.

Bizi sokan yılan, bize acı verdiğini düşünür ve bundan zevk alır. En aşağı yaratık bile başkasının acısını hayal edebilir. Ama başkasının sevincini hayal edip bu sevinci paylaşmak ancak daha yüksek mertebedeki yaratıkların ve onların altındaki seçilmişlerin ayrıcalığı.

Soğukkanlı bir şekilde ani heyecanlarımıza karşı mantıklı tasarılar geliştirir, daha sonra da bu tasarıları, onları tam uygulayacağımız anda geliştirirken gösterdiğimiz soğukluk ve ihtiyattan utanarak en büyük hataları yaparız. Böylece her heyecanın getirdiği o cüretkar yüce gönüllülükten dolayı da tam tersine en mantıksız olanı yaparız.