Öğrenci Kariyeri
Hayatın belli dönemlerinde kafamı kurcalayan şey... Bir süre kurcalıyor sonra unutuyorum gidiyor. Bir süre sonra tekrar kurcalıyor.
Birkaç hobim var (her insan gibi) ve bu hobilerimde belirli bir derece yetkinlik sahibiyim. Dönemsel olarak hobilerime ağırlık veriyorum. Misal havalar ısınınca içimdeki atlet ruhu baskınlaşıyor ve bütün kış kiloyla patates kızartması yememiş gibi koşup hoplamaya zıplamaya çalışıyorum. Tabii ki istediğim kadar koşup hoplayıp zıplayamadığım için moralim bozuluyor, tadım kaçıyor. Keşke sadece koşma hoplama zıplama konusunda çok yetkin olsaydım diye hayıflanıyorum.
Sonra mevsim değişiyor ve bu sefer de içimdeki çakma edebiyatçı baş veriyor. Kısa kısa bir şeyler yazmaya çalışıyorum. Birkaç haftam böyle geçiyor ve sonra yazdıklarımı dönüp okuduğumda bir şeye benzemeyen şeyler yazdığımı görüyorum. Böyle olunca da "ya var ya dünyadaki en önemli şey edebiyat yeminle bırakacaksın topu mopu kaç yaşına geldin allahalla" diye kızıyorum kendime. Yine olmamış yine olduramamış hissiyle...
Mevsimlerden bağımsız olarak bazı zamanlarda genel kültüre sardırıyorum. O belgesel senin bu belgesel benim izlemeye ve araştırmaya başlıyorum. Ufkum genelde bir buçuk metre kadar olduğu için ne izlesem en az iki misli katına çıkıyor. "ilim önemli, ilim çok önemli. her şeyi bilmek lazım" diye kanaat getiriyorum.
Mesela tatile mi gidiyorum? Hemen aklıma yüzme konusunda uzmanlaşmak geliyor. "İstanbul'a döneyim hemen bir havuza yazılacağım. Seneye geldiğimde denizde iki kilometre açılan dayıların yanına kadar kesilmeden yüzeceğim" diye gaza geliyorum. İstanbul'a gelince ekseriyetle yemeğe vuruyorum kendimi.
Diyeceğim o ki biraz biraz becerebildiğim bir dünya şey var. Ama senin olayın nedir derseniz inanın ben de bilmiyorum. Zaten sanırım çoğu kişi de bilmiyor. Geçen yine bir belgeselde evrende ne kadar önemsiz olduğumuzu gördüm. İnsanlar benim gibi insanlar da anlayabilsin diye animasyonlu falan yapmışlar, çok tadım kaçtı. O an uzay bilimcisi olmanın ne kadar önemli olduğuna kanaat getirdim. Bence kesinlikle bu konuda uzmanlaşmak lazım.
Kaynak
Birkaç hobim var (her insan gibi) ve bu hobilerimde belirli bir derece yetkinlik sahibiyim. Dönemsel olarak hobilerime ağırlık veriyorum. Misal havalar ısınınca içimdeki atlet ruhu baskınlaşıyor ve bütün kış kiloyla patates kızartması yememiş gibi koşup hoplamaya zıplamaya çalışıyorum. Tabii ki istediğim kadar koşup hoplayıp zıplayamadığım için moralim bozuluyor, tadım kaçıyor. Keşke sadece koşma hoplama zıplama konusunda çok yetkin olsaydım diye hayıflanıyorum.
Sonra mevsim değişiyor ve bu sefer de içimdeki çakma edebiyatçı baş veriyor. Kısa kısa bir şeyler yazmaya çalışıyorum. Birkaç haftam böyle geçiyor ve sonra yazdıklarımı dönüp okuduğumda bir şeye benzemeyen şeyler yazdığımı görüyorum. Böyle olunca da "ya var ya dünyadaki en önemli şey edebiyat yeminle bırakacaksın topu mopu kaç yaşına geldin allahalla" diye kızıyorum kendime. Yine olmamış yine olduramamış hissiyle...
Mevsimlerden bağımsız olarak bazı zamanlarda genel kültüre sardırıyorum. O belgesel senin bu belgesel benim izlemeye ve araştırmaya başlıyorum. Ufkum genelde bir buçuk metre kadar olduğu için ne izlesem en az iki misli katına çıkıyor. "ilim önemli, ilim çok önemli. her şeyi bilmek lazım" diye kanaat getiriyorum.
Mesela tatile mi gidiyorum? Hemen aklıma yüzme konusunda uzmanlaşmak geliyor. "İstanbul'a döneyim hemen bir havuza yazılacağım. Seneye geldiğimde denizde iki kilometre açılan dayıların yanına kadar kesilmeden yüzeceğim" diye gaza geliyorum. İstanbul'a gelince ekseriyetle yemeğe vuruyorum kendimi.
Diyeceğim o ki biraz biraz becerebildiğim bir dünya şey var. Ama senin olayın nedir derseniz inanın ben de bilmiyorum. Zaten sanırım çoğu kişi de bilmiyor. Geçen yine bir belgeselde evrende ne kadar önemsiz olduğumuzu gördüm. İnsanlar benim gibi insanlar da anlayabilsin diye animasyonlu falan yapmışlar, çok tadım kaçtı. O an uzay bilimcisi olmanın ne kadar önemli olduğuna kanaat getirdim. Bence kesinlikle bu konuda uzmanlaşmak lazım.
Kaynak
Sıla Tanrıverdi
0 Yorum
Yorum Yap