Doğanın İyileştirici Gücü!

Geçmiş çağlardan günümüze birçok bitkinin; yaprağı, kökü, meyvesi, kabuğu, çekirdeği, tohumu, yağı vb. kısımları ilaç yapımında kullanılmıştır. Anadolu'da "kocakarı ilacı" olarak da bilinen bitki ile tedavi yöntemi eski çağların iyileştirici ve şifa verici yöntemleri arasında yer almıştır. Doğada bulunan bitkilerin çok çeşitliliğinden ve şifa verici özelliğinden yararlanan bilim insanları, bitkileri "ilacın ham maddesi" olarak ilaç yapımında kullanmışlardır. Bu yazıda ise bilim insanlarının ilaçların ham maddesinde kullandığı bazı bitkilerden bahsedeceğiz.

Defne

Latince Adı: Lourus Nobilis



Defnegiller familyasından olan ve ülkemizin kıyı bölgelerinde doğal olarak yetişen defne bitkisi; terletmesi, ateşi düşürmesi, vücuda rahatlık vermesi, idrar ve adet söktürmesi, iştahı açması, hazmı kolaylaştırması ve sinir ağrılarını dindirebilme özelliklerinden dolayı ilaç yapımında kullanılan bitkiler arasındadır. Yağı bazı merhemlerle karıştırılarak kullanılır. Veteriner hekimlikte ve ilaç yapımında da kullanılır.

Sarısabır

Latince Adı: Aloe Vera



Zambakgiller familyasından olan ve ülkemizde Güneybatı ve Güney bölgelerimizdeki sıcak yerlerde yabani olarak yetişmektedir. Sarısabır yani diğer asıyla aloe vera bitkisi; kaşıntı, kızarıklık ve iltihaplanma gibi deri hastalıklarında, mide ve sindirim sorunlarını çözmede, diyabet, astım, yüksek ateş, epilepsi, depresyon, varis gibi çeşitli rahatsızlıklarda tedavi veya tedaviye destek amaçlı olarak kullanılır.  Sarısabırın yapraklarının içinde saydam, jöleye benzeyen bir öz su bulunur. Sarısabırdan çıkarılan bu öz su, kozmetik ve ilaç sanayisinde kullanılmaktadır.

At kestanesi

Latince Adı: Aesculus Hippocastanum



At kestanesigiller familyasından olan süs olarak yetiştirilen iri bir gölge ağacıdır. Eskiden nefes darlığı çeken atlara verildiğinden bu tohumlara ve bitkiye at kestanesi adı verilmiştir. At kestanesi bitkisinin kabuklarından yapılan ilaçlar ateşi düşürür. Vücuda kuvvet verir. Varis ve hemoroid hastalıklarının; damarlardaki yangı ve deri çatlaklarının iyileştirilmesinde kullanılır. Bitkinin sağlığa en faydalı bölümü ise tohumlarıdır. Tohumları romatizma ve eklem ağrılarını giderir ve deri çatlaklarını gidermekte kullanılır. Eczacılık alanında iltihap giderici ilaçların yapımın­da kullanılır.

Isırgan Otu

Latince Adı: Urtica Urens



Isırgangiller familyasından olan ve ülkemizde yol ve tarla kenarlarında ve bahçelerde sıkça görülen bir ya da çok yıllık bitkilerdendir.  Isırgan bitkisinin tüm yüzeyini saran ve dokunulduğunda insan tenini yakan ısırıcı tüylerinde formik asit bulunur. Isırgan otu bitkisi; romatizma ve eklem ağrılarını dindirici, burun kanamasını kesici, egzamanın şikayetlerini giderici, böbrek kumlarını dökücü, balgam söktürücü ve dalak hastalıklarına ve çıbanlara da faydalı olma özellikleri gösteren bir bitkidir. Isırgan otu günümüzde batı tıbbında pek çok ilaç içerisinde de kullanılan bir bitkidir.

Tatula (Boru Çiçeği)

Latince Adı: Datura Stramonium



Patlıcangiller familyasından olan tatula bitkisi; nefes darlığını giderici, astıma faydalı, spazm giderici, ağrıları kesici, terlemeyi, mide ve tükürük salgılarını azaltıcı ve uyuşturucu özelliklerine sahip bir bitkidir. İlaç yapımında sadece yaprakları ve tohumları kullanılır. Tatula bitkisi çok zehirli bir bitki olma özelliği de gösterdiği için doktor kontrolünde kullanılmalıdır.

Centiyan

Latince Adı: Gentiana Lutea



Centiyangiller familyasından olan ve ülkemizde daha çok Bursa-Uludağ ve Doğu Karadeniz bölgesinde yetişen centiyan bitkisinin; mide yanması ve ağrılarına iyi gelici, safra söktürücü, ateş düşürücü, bağırsak parazitlerine karşı etkili ve  Alyuvarları artırıcı özelliklerine sahiptir. Alyuvarları arttırdığı için kansızlıkta da faydalı bir bitkidir. Centiyan bitkisinin ilaç yapımında sadece kökü kullanılır. Bu kök, acı ama zehirli olmayan bir ilaç ham maddesidir.

Özel İçerik: Melike Gündüz